Kiedy redaktorzy poprzednika tego czasopisma, Modulusa, wybrali "Rzemiosło i Architekturę" jako temat 22. numeru (1993), nie mieli wątpliwości, w jaki sposób to pierwsze wiąże się z drugim. Dla nich rzemiosło, wywodzące się z definicji Witruwiusza, jest połączeniem mądrości przemysłowej, wiedzy o budynkach, materiałach i konstrukcji oraz inteligencji kulturowej, pochodzącej z krytycznego zaangażowania w mity konstrukcyjne i zdolności do wspierania idei homo faber, czyli transformacji środowiska poprzez narzędzia i wytwarzanie.
Trzydzieści lat później redakcja LUNCH 17 z pewnością nie ma już tak mocnej wiedzy na temat tego, co "rzemiosło" oznacza dla architektury. Podczas gdy konstrukcja i praca mają kluczowe znaczenie dla naszej pracy, rzadko znajdują się w centrum rozmowy, nie mówiąc już o opisywaniu ich jako rzemiosła. W krytykach i recenzjach studyjnych rzemiosło było dla nas niczym więcej niż słabym komplementem dla modeli i rysunków, które są przyjemne dla oka. Ale tam, gdzie inni mogą narzekać na "utratę" rzemiosła w zawodzie, my widzimy morską zmianę w relacji między projektowaniem a jego narzędziami.
Nasze wezwanie było otwartym zaproszeniem dla praktyków, naukowców i studentów do postrzegania rzemiosła poza tradycyjną pracą rzemieślniczą i produkcją przedmiotów, zamiast tego postrzegając świat jako skonstruowany z rzemieślniczych interakcji między kulturą a technologią. Poświęcając miejsce, w tym miejsce na stronie, rzemiosłu, mamy nadzieję, że czytelnicy będą nadal zastanawiać się, co to znaczy reinterpretować, a nie przepisywać, regenerować, a nie przywracać.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)