Ocena:
Recenzje odzwierciedlają szeroki wachlarz reakcji na „Lunatyków” Hermanna Brocha, złożoną trylogię badającą rozpad wartości w Niemczech na początku XX wieku. Niektórzy czytelnicy chwalą jej głębokie filozoficzne spostrzeżenia i bogaty rozwój postaci, podczas gdy inni uważają ją za nużącą i zbyt abstrakcyjną, zmagając się z jej gęstą prozą i filozoficznymi dygresjami. Badanie zmian ideologicznych i głębi psychologicznej powieści rezonuje z wieloma, ale inni opisują ją jako ponurą i pretensjonalną.
Zalety:⬤ Głębokie filozoficzne spostrzeżenia i eksploracja ważnych tematów, takich jak dezintegracja wartości i wzrost faszyzmu.
⬤ Bogaty rozwój postaci i styl narracji, który zanurza czytelników w kontekście historycznym.
⬤ Porównania do takich sław literatury jak Joyce i Musil.
⬤ Niektóre rozdziały wyróżniają się piękną prozą i wciągającą fabułą, zwłaszcza dwie pierwsze części trylogii.
⬤ Trzecia część trylogii jest postrzegana jako zbyt złożona i filozoficzna, co odciąga uwagę od narracji.
⬤ Długie i gęste teksty, które wielu czytelników uznało za nużące i trudne do zaangażowania.
⬤ Niektóre postacie i wątki fabularne postrzegane jako nudne lub pozbawione głębi w niektórych sekcjach.
⬤ Powieść jest uważana za wymagającą lekturę, która wymaga znacznej uwagi i cierpliwości.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
The Sleepwalkers
Opublikowana po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych w 1932 roku powieść "Lunatycy" opowiada o trzech bohaterach "lunatykujących", czyli żyjących pomiędzy zanikającymi i pojawiającymi się systemami etycznymi, tak jak somnambulik żyje w stanie pomiędzy snem a jawą. Razem przedstawiają panoramę niemieckiego społeczeństwa i jego postępującą degradację wartości, która zakończyła się klęską i upadkiem pod koniec I wojny światowej.
Powieść bada to, co Broch opisał jako "samotność ja" w trzech częściach.
Bohaterowie pierwszych dwóch części książki są przedstawieni jako wyznawcy określonych wartości. Broch opisuje zmagania, jakich doświadczają, gdy ich kodeksy życia lub wartości okazują się nieadekwatne do realiów środowiska społecznego, w którym się znajdują. Joachim von Pasenow w pierwszej części jest "romantykiem". W drugiej części August Esch stara się żyć zgodnie z mottem "biznes to biznes".
Ostatecznie, w trzeciej części, amoralny Huguenau jedynym standardem zachowania jest jego osobisty zysk. Kieruje się tą maksymą we wszystkich swoich działaniach, oszukując i mordując bez wyrzutów sumienia. Ostatecznie osiąga punkt zerowy wartości bez wyrzutów sumienia, a jego działania doprowadzają go ostatecznie do punktu zerowego wartości. Chociaż Broch nie przedstawia Huguenau jako kogoś, kogo należy podziwiać, przedstawia go jako nieuchronnego zwiastuna faszyzmu.
Jak zauważył jeden z recenzentów, "jego bohaterowie są lunatykami, ponieważ ich własne życie jest kształtowane przez siły koszmarnej rzeczywistości, w której żyją".
