Ludzkie doświadczenie: Filozofia, nerwica i elementy życia codziennego

Opinie czytelników

„Ludzkie doświadczenie” Johna Russona to dzieło filozoficzne, które ma na celu połączenie fenomenologii egzystencjalnej ze spostrzeżeniami takich postaci historycznych, jak Hegel, Heidegger i Merleau-Ponty. Książka podkreśla znaczenie badania samego siebie i złożoności ludzkiego doświadczenia. Jest chwalona za swoją przystępność i możliwość zastosowania, dzięki czemu jest odpowiednia zarówno dla studentów początkujących w filozofii, jak i tych z głębszym wykształceniem.

Książka napisana jest w jasny i przystępny sposób, unikając żargonu, a jednocześnie skutecznie przekazując złożone koncepcje filozoficzne. Wielu recenzentów zwraca uwagę na jej użyteczność jako podręcznika na różnych kursach filozofii, chwaląc jej zdolność do ułatwiania zrozumienia tematów egzystencjalnych i fenomenologicznych. Jest ona opisywana jako głęboka synteza ważnych idei filozoficznych, co czyni ją wartościową zarówno dla początkujących, jak i bardziej zaznajomionych z tematem. Książka jest również chwalona za wciągającą i przemyślaną eksplorację ludzkiego doświadczenia, ucieleśnienia i nerwicy.

Niektórzy czytelnicy uznali początkowe rozdziały za trudne i trudne do zrozumienia, szczególnie ci, którzy mają niewielkie doświadczenie w filozofii. Jeden z recenzentów określił ją jako bezsensowną, sugerując, że może ona nie być najlepszym wyborem dla każdego, zwłaszcza jako tekst wprowadzający. Istniały mieszane uczucia co do jego rygoru, a niektórzy postrzegali go jako zbyt złożony.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Human Experience: Philosophy, Neurosis, and the Elements of Everyday Life

Zawartość książki:

Współzdobywca nagrody Biennial Book Prize 2005 dla najlepszej książki filozoficznej opublikowanej w języku angielskim, przyznawanej przez Canadian Philosophical Association.

Human Experience Johna Russona czerpie z centralnych koncepcji współczesnej filozofii europejskiej, aby rozwinąć nowatorską analizę ludzkiej psychiki. Zaczynając od badania natury percepcji, ucieleśnienia i pamięci, Russon bada kształtowanie się osobowości poprzez doświadczenia rodzinne i społeczne.

Skupia się na znaczeniu informacji zwrotnych, które otrzymujemy od innych na temat naszej fundamentalnej wartości jako osób, oraz na sposobie, w jaki ten interpersonalny proces osadza znaczenie w naszych najbardziej podstawowych praktykach cielesnych: jedzeniu, spaniu, seksie i tak dalej. Russon kończy oryginalną interpretacją nerwicy jako nawyków praktyk cielesnych rozwiniętych w interakcjach rodzinnych, które stały się podstawą rozwiniętego życia interpersonalnego, i proponuje teorię terapii psychologicznej jako rozwoju wglądu filozoficznego, który odpowiada na te neurotyczne kompulsje.