Ludzki genom jako wspólne dziedzictwo ludzkości

Oryginalny tytuł:

The Human Genome as Common Heritage of Mankind

Zawartość książki:

W 1997 roku Konferencja Generalna UNESCO uznała ludzki genom za wspólne dziedzictwo ludzkości. Po tej deklaracji nastąpiło wspólne oświadczenie z 14 marca 2000 r.

prezydenta USA Billa Clintona i premiera Wielkiej Brytanii Tony'ego Blaira, w którym stwierdzili, że "podstawowe dane dotyczące ludzkiego genomu, w tym sekwencja ludzkiego DNA i jego odmiany, powinny być swobodnie dostępne dla naukowców na całym świecie". Ta zapowiedź umożliwienia "nieskrępowanego dostępu" do tych fundamentalnych danych na temat ludzkiego genomu, z korzyścią dla całej ludzkości, wydawała się potwierdzać Deklarację UNESCO z 1997 roku w sprawie ludzkiego genomu. Jak się jednak okazuje, deklaracje te były jedynie politycznymi sloganami, ponieważ jak dotąd brak jest jakichkolwiek rzeczywistych prób uczynienia ludzkiego genomu zasadą prawną prawa międzynarodowego.

Głównym celem niniejszego opracowania jest ponowne wprowadzenie filozoficznych i politycznych implikacji koncepcji wspólnego dziedzictwa ludzkości do dyskursu publicznego, zgodnie z intencją Arvida Pardo, kiedy przemawiał do Zgromadzenia Ogólnego ONZ 1 listopada 1967 r., i zastosowanie ich do ludzkiego genomu. W tym aktualnym opracowaniu Jean Buttigieg wykazuje konieczność uczynienia z prawa międzynarodowego zasady prawnej, zgodnie z którą ludzki genom jest wspólnym dziedzictwem ludzkości. Jak pokazuje Buttigieg, największym wyzwaniem jest tu system patentowy w jego obecnej formie, który zachęca do komercjalizacji ludzkiego genomu, wyraźnie odmawiając naukowcom "nieograniczonego dostępu" do podstawowych surowych danych.

Przedkładając prawa jednostki nad prawa społeczności, system patentowy skutecznie utrudnia odkrycia, które prowadzą do nowych i lepszych metod leczenia. Buttigieg omawia również kwestie biotechnologii. Podczas gdy debata na temat biotechnologii bardzo często koncentruje się na tym, które nowe zastosowania biotechnologii powinny lub nie powinny być dozwolone, jak dotąd brakuje w niej krytycznej analizy filozoficznej samej biotechnologii.

Prawdziwa istota ludzkiego genomu, argumentuje Buttigieg, znajduje się w metafizyce, a nie w biologii. Niniejsze studium wypełnia lukę w literaturze na temat ludzkiego genomu i wspólnego dziedzictwa ludzkości, odnosząc się do metafizycznej natury ludzkiego genomu i omawiając filozoficzne obawy związane z dziedziną biotechnologii.