Ludzie tacy jak my: błędne przedstawianie Bliskiego Wschodu

Opinie czytelników

Książka „People Like Us” autorstwa Jorisa Luyendijka stanowi krytyczną i wnikliwą analizę wyzwań stojących przed dziennikarzami relacjonującymi z Bliskiego Wschodu, podkreślając trudności w uzyskaniu wiarygodnych informacji w dyktaturach i manipulację wiadomościami przez media. Dzięki osobistym doświadczeniom Luyendijk ujawnia złożoność reportażu i oferuje głębsze zrozumienie regionu poza narracjami mediów głównego nurtu.

⬤ Bardzo pouczająca i prowokująca do myślenia
⬤ oferuje unikalną perspektywę dziennikarstwa na Bliskim Wschodzie
⬤ dobrze napisana i przystępna
⬤ kwestionuje narracje mediów głównego nurtu
⬤ zachęca do głębszego zrozumienia regionu i jego mieszkańców
⬤ zapewnia jasność co do ograniczeń, z jakimi borykają się dziennikarze
⬤ wciągająca narracja pierwszoosobowa.

⬤ Problemy z tłumaczeniem wpływające negatywnie na wrażenia z lektury
⬤ niektórzy czytelnicy uznali tytuł za mylący
⬤ sporadyczny chaos w opowiadaniu historii
⬤ postrzegany temat przewodni może umniejszać obiektywizm
⬤ krytyka dogłębnej analizy konkretnych systemów medialnych.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

People Like Us: Misrepresenting the Middle East

Zawartość książki:

Bestsellerowa, "dowodząca... otwierająca oczy" relacja korespondenta wojennego z pięciu lat spędzonych na frontach Bliskiego Wschodu ("Publishers Weekly", recenzja z gwiazdką).

W 1998 roku Joris Luyendijk stacjonował na obrzeżach Kairu. Nie ze względu na jego umiejętności dziennikarskie. To dlatego, że biegle władał językiem arabskim. To, co nastąpiło później - od konfliktu palestyńsko-izraelskiego po wojnę w Iraku po 11 września - będzie dosłowną próbą ognia dla młodego, niesprawdzonego reportera. Jego atutem była umiejętność komunikacji.

Zdeterminowany, by relacjonować konflikty od wewnątrz, Luyendijk rozmawiał z miotaczami kamieni i zagorzałymi terrorystami, taksówkarzami, urzędnikami państwowymi i profesorami, ofiarami i agresorami oraz wszystkimi ich rodzinami. Opowiadał z pierwszej ręki o dyktaturze, okupacji, strachu, odporności, radości i wspólnocie. Ale im więcej Luyendijk widział, tym mniej rozumiał. Coraz bardziej zdawał sobie sprawę z ziejącej przepaści między tym, czego był świadkiem na miejscu, a tym, co relacjonowały media. Jako korespondent był wtajemniczony w wiele narracji o sprzecznych implikacjach i wielokrotnie widział, że faworyzowane były te historie, które z pewnością potwierdziłyby powszechnie panujące, nadmiernie uproszczone przekonania świata zewnętrznego.

"Niepokojący, prowokujący do myślenia i ostatecznie głęboki", "People Like Us" burzy nasze postrzeganie tego, w co nam kazano wierzyć - przefiltrowany, zmieniony i zmanipulowany obraz rzeczywistości na Bliskim Wschodzie, który stał się w pełni zaprojektowanym teatrem wojny dla zachodniej publiczności (Norman Solomon, autor War Made Easy: How Presidents and Pundits Keep Spinning Us to Death).