Ludzie, którzy rozmawiają z pluszakami, są mili: historie

Opinie czytelników

Książka przedstawia trzy krótkie historie, które poruszają temat odmienności w nietolerancyjnym społeczeństwie, prowokując do myślenia i dyskusji. Czytelnicy mieli mieszane reakcje, niektórzy uważali ją za relaksującą i wnikliwą, podczas gdy inni mieli trudności z połączeniem się z tym stylem.

⬤ Prowokujące do myślenia tematy dotyczące odmienności i akceptacji społecznej
⬤ doskonałe do dyskusji w klubach książki
⬤ niektórzy czytelnicy uznali je za relaksujące i wciągające.

⬤ Nie wszystkim podobał się styl
⬤ niektórzy uznali go za surrealistyczny i trudny do zaangażowania
⬤ może nie spodobać się osobom niezaznajomionym z literaturą japońską.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

People Who Talk to Stuffed Animals Are Nice: Stories

Zawartość książki:

Świeży, przemyślany i zawsze zaskakujący zbiór opowiadań od wschodzącej młodej gwiazdy japońskiej literatury.

Złożony z tytułowej noweli i trzech opowiadań, People Who Talk to Stuffed Animals Are Nice z wyczuciem bada płeć, przyjaźń, romans, miłość, interakcje międzyludzkie i ich brak oraz to, jak mizoginistyczne społeczeństwo ogranicza kobiety i mężczyzn.

W tytułowej historii Nanamori i Mugito, dwoje studentów uniwersytetu zbulwersowanych rolami płciowymi społeczeństwa, buntuje się. Odmawiając interakcji z innymi ludźmi, używają wypchanych zabawek do emocjonalnego wsparcia. W przeciwieństwie do Nanamori i Mugito, ich koleżanka ze stowarzyszenia pluszaków, Shiraki, nie rozmawia z pluszakami. Pragmatyczna, akceptuje status quo, że chłopcy czasami robią paskudne żarty; wierzy, że ich zachowanie przypomina prawdziwy świat.

W "Realizing Fun Things Through Water" młoda kobieta o imieniu Hatsuoka musi zmagać się z teściową, która przysięga na "hiperorganizację" wody zapobiegającą rakowi, oraz siostrą, która zarabia na życie pisząc fałszywe wiadomości. "Bath Towel Visuals" naświetla psychiczny koszt nie tylko śmiania się z wrednego humoru, podczas gdy "Hello, Thank You I'm Okay" śledzi reakcję rodziny, gdy ich zamknięty syn ogłasza, że chce urządzić sobie przyjęcie urodzinowe.

Napisane wartką i delikatną prozą historie Ao Omae oddają subtelności i złożoność wewnętrznego świata jego bohaterów, jednostek walczących o dostosowanie się do nieelastycznego społeczeństwa mało tolerancyjnego dla odmienności. Te historie, czasem komiczne, czasem słodko-gorzkie i zawsze skłaniające do refleksji, przemawiają do bólu i pragnień wszystkich, którzy akceptują niuanse, odrzucają tradycyjne role płciowe i tęsknią za łagodniejszym i bardziej tolerancyjnym światem.