Ludzie bez wielbłąda: na podstawie prawdziwej historii

Opinie czytelników

Książka przedstawia głęboko poruszającą narrację o ucieczce rodziny przed prześladowaniami religijnymi, szczególnie skupiając się na doświadczeniach społeczności bahaickiej. Czytelnicy uznają te historie za szczere i wciągające, często wywołujące silne reakcje emocjonalne. Pisarstwo oddaje tematy wolności, odporności i poszukiwania bezpieczeństwa pośród ucisku. Chociaż relacje są bogate i wzruszające, niektórzy czytelnicy sugerują, że dodatkowy kontekst, taki jak słowniczek nazw i odniesień kulturowych, poprawiłby wrażenia z lektury.

Emocjonalnie angażująca opowieść, dobrze napisana proza, zapewnia wgląd w społeczność bahaicką i jej zmagania, wywołuje silne uczucia empatii i refleksji nad wolnością, jest przyjemna dla szerokiego grona czytelników, w tym młodszych odbiorców, prowokuje do myślenia i ujawnia osobiste i historyczne zmagania.

Niektórzy czytelnicy uznali zakończenie i niektóre odniesienia kulturowe za mylące, odnotowano sugestie dotyczące glosariusza nazw i miejsc, a ciężka emocjonalna treść może być dla niektórych przytłaczająca.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The People with No Camel: Based on a True Story

Zawartość książki:

„Zgodnie z prawem szariatu w Iranie”, mówi Roya Movafegh w tej opowieści o morderstwie i ucieczce na wolność, ”jeśli muzułmański mężczyzna zostanie zamordowany, jego rodzina może otrzymać odszkodowanie w wysokości stu wielbłądów. Jeśli ta sama zbrodnia zostanie popełniona na muzułmańskiej kobiecie, jej rodzina ma prawo do ceny pięćdziesięciu wielbłądów.

Jeśli zamordowany zostanie Bah, nie przysługują żadne wielbłądy. Jestem z ludu bez wielbłąda”. Relacja z ucieczki jej rodziny przed masowymi morderstwami, które miały miejsce w domach i na ulicach Iranu podczas i po rewolucji, która obaliła szacha i wyniosła Chomeiniego i jego popleczników do władzy, jest otwierająca oczy, głęboko poruszająca i jest świadectwem potencjału ludzkiego ducha do pokonywania przeciwności losu najbardziej przerażającego rodzaju.

Przez wszystkie masowe relacje z tej rewolucji, nawet najlepiej poinformowani Amerykanie nigdy nie słyszeli ani słowa o okrucieństwach popełnionych przeciwko Bahowi. Ta bogato pomyślana i pięknie wykonana narracja, będąca po części jasną relacją dziennikarską, po części poetyckim wyobrażeniem doświadczeń, które przeżył autor, jest obowiązkową lekturą.