Ludobójcze spojrzenie: Od Niemieckiej Afryki Południowo-Zachodniej do Trzeciej Rzeszy

Opinie czytelników

Książka „The Genocidal Gaze” autorstwa Elizabeth Baer zawiera obszerną analizę związku między ludobójstwem ludów afrykańskich w niemieckich koloniach a Holokaustem, podkreślając wątki zła i oporu na przestrzeni dziejów. Oferuje cenny wgląd w narracje historyczne i integruje różne teksty i interpretacje artystyczne w swojej analizie.

Książka jest chwalona za przełomowe badania łączące dwa znaczące ludobójstwa, głęboki wgląd w historię, o której nie można zapomnieć, rygorystyczne badania historyczne i kulturowe, błyskotliwą analizę, przejrzystość pisania i podwójną dostępność zarówno dla nowych naukowców, jak i doświadczonych ekspertów.

Niektóre recenzje zauważają, że poglądy autora mogą być kontrowersyjne, co może być punktem spornym dla niektórych czytelników.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Genocidal Gaze: From German Southwest Africa to the Third Reich

Zawartość książki:

Pierwsze ludobójstwo XX wieku, choć mało znane, zostało popełnione przez Niemców w latach 1904-1907 w kraju, który dziś znamy jako Namibia, gdzie eksterminowali tysiące Herero i Nama, a ocalałych rdzennych mężczyzn, kobiety i dzieci poddali przymusowej pracy. Postrzeganie Afrykanów jako podludzi - pozbawionych jakiejkolwiek cywilizacji, historii lub znaczącej religii - i wynikające z tego usprawiedliwienie dla przemocy wobec nich jest tym, co autorka Elizabeth R. Baer nazywa "ludobójczym spojrzeniem", postawą, która została później utrwalona przez nazistów. W książce The Genocidal Gaze: From German Southwest Africa to the Third Reich Baer wykorzystuje spojrzenie do prześledzenia powiązań między ludobójstwem Herero i Nama a ofiarami Holokaustu. Co ważne, Baer rozważa również afrykańskie spojrzenie oporu zwrócone przez rdzennych mieszkańców i ich przywódców na niemieckich imperialistów.

Baer bada wątki wspólnej ideologii w ludobójstwie Herero i Nama oraz Holokauście - koncepcje takie jak hierarchie rasowe, lebensraum (przestrzeń życiowa), rassenschande (wstyd rasowy) i endl? sung (ostateczne rozwiązanie), które zostały wykorzystane przez władze niemieckie w 1904 roku i ponownie w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku w celu uzasadnienia ludobójstwa. Zauważa również wykorzystanie wspólnej metodologii - obozów koncentracyjnych, obozów zagłady, celowego głodu, gwałtów, masowego zabijania kobiet i dzieci - w obu przypadkach.

Podczas gdy wcześniejsi badacze dokonali powiązań między ludobójstwem Herero i Nama a Holokaustem, książka Baer jest pierwszą, która analizuje teksty literackie, które wykazują ten związek. Analizowane teksty obejmują archiwum rewolucjonisty Nama Hendrika Witbooi.

Powieść kolonialna Niemca Gustava Frenssena (1906), w której ludobójcze spojrzenie wyrażało akceptację dla rasowej zagłady.

A także trzy postholokaustowe teksty - Niemca Uwe Timma, Ghańczyka Ama Ata Aidoo i artysty instalacji Williama Kentridge'a z RPA - które krytykują ludobójcze spojrzenie. Baer twierdzi, że pisanie i czytanie o spojrzeniu jest aktem mediacji, dynamiką władzy, która wzywa tych, którzy popełniają ludobójstwo, do rozliczenia się ze swoich zbrodni i ujawnia ich złośliwe przekonania. Uważna lektura tekstów i zwrócenie uwagi na narracyjne wykorzystanie ludobójczego spojrzenia - lub oporu wobec niego - wykazuje dyskursywne podobieństwa w książkach napisanych zarówno w czasach kolonializmu, jak i po Holokauście.

The Genocidal Gaze to oryginalne i ambitne omówienie takich współczesnych zagadnień, jak praktyki kolonialne, nazistowskie państwo obozów koncentracyjnych, europejskie i afrykańskie stosunki rasowe, definicje ludobójstwa i teoria postkolonialna. Co więcej, Baer demonstruje siłę dzieł literackich i artystycznych, które mogą przyzwalać, a nawet promować ludobójstwo lub je potępiać. Jej ponadnarodowa analiza stanowi podstawę dla przyszłych badań nad związkami między imperializmem a ludobójstwem, powiązaniami między ludobójstwami oraz niszczycielskim wpływem ludobójczego spojrzenia.