Lucy by the Sea - Od nominowanej do nagrody Bookera autorki Oh William!

Opinie czytelników

Książka „Lucy by the Sea” autorstwa Elizabeth Strout otrzymała wiele recenzji, podkreślających jej emocjonalną głębię i piękny styl pisania, szczególnie w kontekście pandemii. Krytycy chwalą umiejętną eksplorację przez Strout relacji, izolacji i rozwoju osobistego, widzianych oczami głównej bohaterki, Lucy. Niektórzy czytelnicy wyrażają jednak niezadowolenie z rozwoju postaci i tempa, czując, że książce brakuje zaangażowania i głębi w porównaniu do wcześniejszych dzieł z serii.

Pisanie jest opisywane jako piękne i piękne, z mocnym i emocjonalnym przedstawieniem doświadczenia pandemii. Wiele recenzji podkreśla wiarygodność Lucy jako postaci i głębię przedstawionych relacji. Otoczenie i tematy izolacji, rozwoju osobistego i więzi są dobrze odbierane.

Niektórzy czytelnicy uznali Lucy za frustrującą i nielubianą postać, co umniejszyło ich przyjemność z lektury. Krytyka koncentruje się również na tempie i braku głębi w narracji, a niektórzy uważają, że znaczenie pandemii w tej historii nie zostało odpowiednio omówione. Kilku recenzentów zauważyło, że książka nie dorównuje jakością wcześniejszym dziełom Strout.

(na podstawie 577 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lucy by the Sea - From the Booker-shortlisted author of Oh William!

Zawartość książki:

„Darem tego życia jest to, że nie wiemy, co nas czeka”.

W marcu 2020 roku były mąż Lucy, William, błaga ją, by opuściła Nowy Jork i uciekła do nadmorskiego domu, który wynajął w Maine. Lucy niechętnie się zgadza, zostawiając naczynia w zlewie, spodziewając się, że wróci za tydzień lub dwa. Tygodnie zamieniają się w miesiące, a Lucy, William i ich skomplikowana przeszłość mieszkają razem w małym domku położonym nad morzem.

Bogata w empatię i przejmującą jasność, Lucy by the Sea przywołuje kruchość i niepewność niedawnej przeszłości, a także możliwości, jakie mogą zainspirować te długie, ciche dni. Sercem tej cudownej powieści są głębokie więzi międzyludzkie, które podtrzymują nas nawet wtedy, gdy świat wydaje się rozpadać.