Lucky War": Trzecia Armia w Pustynnej Burzy”

Opinie czytelników

Książka zapewnia kompleksową i dobrze zbadaną historię roli armii w Pustynnej Burzy, chwaloną za szczegółowość i przejrzystość. Jednak liczne recenzje zgłaszają problemy z brakującymi stronami zarówno w wersji Kindle, jak i papierowej.

Bardzo szczegółowa i dobrze zbadana relacja z Pustynnej Burzy, naukowa perspektywa, wyważona historia, czytelna narracja i cenny wgląd w operacje armii.

Zdarzają się braki stron zarówno w wersji cyfrowej, jak i papierowej, zauważono słabą edycję w odniesieniu do prezentacji diagramów i artefaktów.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lucky War": Third Army in Desert Storm"

Zawartość książki:

W pobliżu Safwan w południowo-wschodnim Iraku znajduje się skrzyżowanie. W pobliżu znajduje się niewielkie wzgórze i lądowisko. Po wojnie w Zatoce Perskiej Safwan stało się miejscem gromadzenia się uchodźców uciekających przed armią iracką, która przywróciła kontrolę nad Basrah. Wcześniej lądowisko było miejscem dyktowania warunków rozejmu tej armii przez naczelne dowództwo wojskowe zwycięskiej koalicji. Jeszcze wcześniej, pod koniec ataku koalicji, nieobecność sił amerykańskich na lądowisku i na skrzyżowaniu dróg była źródłem najpoważniejszego kryzysu dowodzenia siłami ekspedycyjnymi USA. Jego rozwiązanie naraziło na niebezpieczeństwo amerykańskich żołnierzy i zagroziło reputacji dowódców, którzy właśnie przeprowadzili największą ofensywę skoncentrowanych sił pancernych w historii armii Stanów Zjednoczonych. Pod wieloma względami wydarzenia w Safwan pod koniec lutego i na początku marca są symbolem wojny w Zatoce Perskiej. Ta książka została napisana, aby wyjaśnić, w jaki sposób siły amerykańskie dotarły do Safwan, co tam zrobiły, a czego nie zrobiły i co to wszystko oznaczało. Wojna w Zatoce Perskiej była niewątpliwym sukcesem. Była to również wojna wyraźnych, ostrych kontrastów. Gwałt Saddama Husajna na Kuwejcie był oczywistym złem, które aż prosiło się o naprawienie. Posiadanie przez Saddama większości światowych rezerw ropy naftowej stanowiło wyraźne i aktualne zagrożenie dla interesów Zachodu, a jego bezmyślny atak na Kuwejt stanowił wyraźne zagrożenie dla jego arabskich braci.

Co więcej, nieudolność Saddama w radzeniu sobie z kryzysem zapewniła jedność globalnej społeczności przeciwko niemu, chyba że wysiłki dyplomatyczne mające na celu rozwiązanie sytuacji zostałyby poważnie zepsute. W sumie była to wojna starego wygodnego rodzaju - dobro przeciwko złu, zło, które należy naprawić - krucjata. Mimo wszystko było to trudne wyzwanie strategiczne i operacyjne dla amerykańskich sił zbrojnych, które początkowo znalazły się w trudnej sytuacji. Choć uwolnione od sowieckiego zagrożenia, siły amerykańskie nadal były rozmieszczone wzdłuż granicy między Niemcami i pół świata dalej, w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych. Saddam był w stanie zająć Kuwejt, zanim zachodnie siły zbrojne zdążyły interweniować. Na początku sierpnia 1990 r. było wiele do zrobienia i bardzo mało czasu, aby to zrobić. To była długa droga do bardzo niezrównoważonego zwycięstwa w ostatnim dniu lutego 1991 roku. Celem tej książki jest przedstawienie relacji, z punktu widzenia zaangażowanych sił armii amerykańskiej, z wojny w Zatoce Perskiej w latach 1990-91, od inwazji Iraku na Kuwejt do wycofania sił koalicji z południowo-wschodniego Iraku. Jak każda współczesna historia, jest ona napisana pod jednym względem, aby zapewnić pracę rewizjonistom. Oznacza to, że jest napisana na podstawie dostępnych dowodów i obserwacji autora jako historyka Trzeciej Armii.

Niniejsza książka koncentruje się na udziale armii w tej wojnie, w szczególności na działaniach Kwatery Głównej Trzeciej Armii i Centralnego Dowództwa Sił Zbrojnych (ARCENT). Zwraca szczególną uwagę na działania VII Korpusu, który wykonał główny wysiłek ARCENT w schwerpunkcie sił lądowych w teatrze, "Wielkim Kole" generała Schwarzkopfa. Książka nosi tytuł "Lucky War" (Szczęśliwa wojna) od afektu Trzeciej Armii, której przełącznik telefoniczny, już w kwaterze głównej generała George'a Pattona podczas II wojny światowej, został nazwany "Lucky". W ten sam sposób taktyczne centrum operacyjne Trzeciej Armii podczas Pustynnej Burzy było określane jako "Lucky TOC". Jego wysunięte stanowisko dowodzenia to "Lucky Wheels" i tak dalej. "Lucky" jest talizmanem dla Trzeciej Armii, podobnie jak "Jay Hawk" dla VII Korpusu i "Danger" dla 1 Dywizji Piechoty. Tylko z tego powodu "Lucky" znalazło się w tytule.