Luchino Visconti and the Alchemy of Adaptation
Od samego początku włoskie kino opierało się w dużej mierze na przekształcaniu literatury w ruchome obrazy. Ta tradycja adaptacji literackich trwa do dziś, stanowiąc wyzwanie dla formy i praktyki artystycznej poprzez nacisk na granice, które tradycyjnie oddzielają film od jego siostrzanych sztuk.
W XX wieku reżyser Luchino Visconti jest kluczową postacią w rozwijającej się włoskiej sztuce adaptacji. Od burzliwych lat faszyzmu i powojennego neorealizmu, przez przebojową dekadę lat sześćdziesiątych, po arcydzieła kina artystycznego lat siedemdziesiątych, adaptacje Viscontiego wyznaczyły wyraźną ścieżkę włoskiej wyobraźni filmowej. Luchino Visconti and the Alchemy of Adaptation analizuje te filmy wraz z ich literackimi poprzednikami.
Wychodząc poza ścisłe porównania między książką a filmem, zastanawia się, w jaki sposób teksty literackie spotykają się i wchodzą w interakcje z historią kulturowych i filmowych form, gatunków i tradycji. Dopasowując główne krytyczne obawy okresu powojennego (realizm, filmowanie polityczne, modernizm filmowy) do nowszych pojęć adaptacji i intermedialności, książka ta analizuje, w jaki sposób jeden z największych włoskich reżyserów wydobywał literackie rudy w poszukiwaniu filmowej inspiracji.
