Łóżeczko dziecięce w salonie

Opinie czytelników

Książka przedstawia szczerą i wiarygodną historię, która śledzi podróż młodej dziewczyny od zazdrości do empatii, gdy porusza się po doświadczeniu dzielenia przestrzeni życiowej swojej rodziny z dziećmi, które potrzebują bezpiecznego miejsca do spania. Narracja kładzie nacisk na tematy społeczności, życzliwości i zrozumienia, zachęcając młodych czytelników do rozwijania empatii dla innych.

Historia jest emocjonalnie angażująca i przystępna dla młodych czytelników, zawierając wiarygodne postacie i piękny łuk charakteru. Skutecznie przekazuje ważne tematy empatii i odpowiedzialności społecznej bez nadmiernego dydaktyzmu. Ilustracje są chwalone za wzbogacenie historii, a wielu recenzentów docenia przemyślane przedstawienie dynamiki społeczności i rodziny.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać elementy tematyczne za nieco ciężkie, choć większość recenzji nie wspomina o istotnych wadach. Niektórzy mogą postrzegać emocjonalną podróż jako przewidywalną lub nienową, ale nie jest to powszechnie zauważana obawa.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Cot in the Living Room

Zawartość książki:

Młoda Amerykanka dominikańskiego pochodzenia w Nowym Jorku przechodzi od zazdrości do empatii, gdy jej rodzice opiekują się dziećmi, których rodziny pracują na nocne zmiany w tym szczerym i ciepłym debiucie obrazkowym.

Noc po nocy mała dziewczynka obserwuje, jak jej mama ustawia łóżeczko w salonie dla gości w ich mieszkaniu w Washington Heights, takich jak Raquel (która jest nudna) i Edgardo (który wszędzie dostaje okruchy). Ma im za złe, że mają do dyspozycji cały salon z widokiem na most Jerzego Waszyngtona, podczas gdy ona ma do dyspozycji tylko malutką sypialnię z widokiem na swoją siostrę (która chrapie). Ale jak się okazuje, spanie na łóżeczku w salonie to nie wszystko, o czym myślała.

Z uroczym tekstem autorstwa Hildy Eunice Burgos i kapryśnymi ilustracjami Gaby D'Alessandro, The Cot in the Living Room jest świętem sposobów, w jakie dominikańska amerykańska społeczność troszczy się o siebie nawzajem, jednocześnie pokazując młodym czytelnikom, że czasami najlepszym sposobem na bycie lepszym sąsiadem jest wyobrażenie sobie, jak to jest spędzić noc śpiąc na czyjejś poduszce.