Łowcy bandytów Hitlera: SS i nazistowska okupacja Europy

Opinie czytelników

Recenzje książki „Hitler's Bandit Hunters” podkreślają jej rozległe badania i dogłębną analizę działań SS i Waffen-SS podczas II wojny światowej. Czytelnicy uznali książkę za cenną dla zrozumienia powiązań między ideologiami i praktykami nazistowskiego reżimu. Wielu z nich zauważyło jednak, że książka jest sucha, ciężka i czasami chaotyczna, co czyni ją trudną lekturą, szczególnie dla osób niezaznajomionych z tematem.

⬤ Dobrze zbadany temat z oryginalnymi źródłami
⬤ oferuje dogłębne badanie SS i Waffen-SS
⬤ cenne dla zrozumienia niemieckich kampanii antypartyzanckich
⬤ polecana dla osób zainteresowanych historią II wojny światowej.

⬤ Sucha i ciężka lektura
⬤ przytłaczająca szczegółowość
⬤ brak map dla kontekstu
⬤ może być chaotyczna lub trudna do naśladowania
⬤ akademicki charakter, potencjalnie nieodpowiedni dla ogółu czytelników
⬤ powtarzające się sformułowania i koncepcje.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hitler's Bandit Hunters: The SS and the Nazi Occupation of Europe

Zawartość książki:

W sierpniu 1942 r. Hitler polecił wszystkim niemieckim instytucjom państwowym, aby pomagały Heinrichowi Himmlerowi, szefowi SS i niemieckiej policji, w likwidowaniu zbrojnego oporu na nowo okupowanych terytoriach Europy Wschodniej i Rosji.

Dyrektywa o "zwalczaniu bandytyzmu" (Bandenbek mpfung) stała się trzecim elementem trzyczęściowej strategii nazistowskiego reżimu na rzecz niemieckiego bezpieczeństwa narodowego, wraz z ludobójstwem (Endl sung der Judenfrage, czyli "Ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej") i niewolniczą pracą (Erfassung, czyli "Rejestracja osób do ciężkiej pracy"). Oryginalna i prowokująca do myślenia praca, oparta na szeroko zakrojonych badaniach w niemieckich archiwach, Hitler's Bandit Hunters koncentruje się na tej kampanii kontrrewolucyjnej, kowadle krucjaty Hitlera na rzecz imperium. Bandenbek mpfung przedstawiał powstańców jako politycznych i rasowych bandytów, kryminalizowanych w większym stopniu niż wrogów państwa.

Co więcej, przemoc wobec nich nie była ograniczana przez obowiązujące prawa wojenne. Philip Blood wyjaśnia, w jaki sposób siły niemieckie przyjęły doktrynę Bandenbek mpfung, wykazując równą winę zarówno sił policyjnych SS, jak i "bohaterskiego" ramienia bojowego Waffen-SS i burząc wymyślone powojenne rozróżnienia między nimi.

Podważa tradycyjny pogląd na Himmlera jako generała w fotelu i biurokratę, ukazując go jako siłę napędową jednej z najbardziej udanych kampanii bezpieczeństwa w historii i zagłębia się w kontrowersyjną kwestię współudziału zwykłej niemieckiej policji, żołnierzy i obywateli, a także mieszkańców okupowanych terytoriów, w tych sponsorowanych przez państwo obławach. Książka ta prowokuje nowe debaty na temat nazistowskiego terroryzowania Europy, ślepego przyzwolenia wielu i odważnego oporu nielicznych.