Louis-Ren des Forts and Inner Autobiography
Louis-René des Forêts (1916-2000) poświęcił ostatnie dwadzieścia pięć lat swojego pisarskiego życia nowatorskiej praktyce autobiograficznej, obejmującej poezję i fragmentaryczną prozę, a zakończonej kluczowymi dziełami Poèmes de Samuel Wood (1987), Ostinato (1997) i pośmiertnie wydanym Pas à pas jusqu'au dernier (2001).
Studium Iana Maclachlana jest pierwszym, które bierze tę innowację w pisaniu życia za główny przedmiot zainteresowania i wyciąga szersze rezonanse charakterystycznego projektu des Forêts dla teorii i praktyki autobiografii. Niezwykła różnorodność gatunków, eksperymenty formalne i skąpe szczegóły biograficzne des Forêtsa dają początek nowemu trybowi abstrakcyjnego, bezosobowego pisania autobiograficznego.
Nawiązując do wcześniejszego użycia przez des Forêtsa terminu autobiographie intérieure w odniesieniu do jego zbioru opowiadań La Chambre des enfants (1960), a także do idiosynkratycznego pojęcia expérience intérieure jego przyjaciela Georges'a Bataille'a, ten nowatorski styl pisania o życiu jest tutaj badany pod rubryką „wewnętrznej autobiografii”. Ian Maclachlan jest profesorem literatury francuskiej i członkiem Merton College na Uniwersytecie Oksfordzkim.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)