Lotniska są do czekania: And Other Traveler's Tales

Opinie czytelników

Książka Doris Friedensohn „Airports are for Waiting and Other Traveler's Tales” to zbiór wciągających esejów, które badają jej podróże na przestrzeni dziesięcioleci, koncentrując się na osobistych spotkaniach i spostrzeżeniach kulturowych, a nie na fotografiach. Książka przedstawia przemyślane refleksje na różne tematy, w tym relacje rasowe i niuanse kulturowe zaobserwowane podczas jej podróży.

Pisanie jest inteligentne i pięknie skomponowane, oferując wciągające i prowokujące do myślenia spostrzeżenia. Eseje są przystępne i można się nimi cieszyć podczas krótkich sesji czytania. Osobiste anegdoty Friedensohn sprawiają, że obserwacje można odnieść do siebie, a książka obejmuje różnorodny zakres kultur i doświadczeń.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupienie się na osobistych spotkaniach nie pozwala na szersze spojrzenie na podróże. Tematy rasy i krytyki kulturowej mogą nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami, a epizodyczny charakter książki może wydawać się niektórym chaotyczny.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Airports Are for Waiting: And Other Traveler's Tales

Zawartość książki:

„Na ostatnim etapie naszego lotu powrotnego z Wietnamu”, pisze autor tej porywającej kolekcji, ”sprawdzam zegarek i wykonuję szybką matematykę: dwadzieścia osiem godzin od opuszczenia hotelu w Hoi An, trzy loty, pięć godzin martwego czasu na starym lotnisku w Sajgonie, trzy godziny stracone na objazd z powodu nagłego wypadku medycznego gdzieś w pobliżu Reykjaviku - i jeszcze kolejne dwie godziny do JFK. Potem czekanie na bagaże, stanie w kolejce do odprawy celnej i niespokojne oczekiwanie na limuzynę przed czołganiem się wzdłuż Van Wyck Expressway i przez GWB.

Ciało się buntuje, a psychika opada. Roztargnienie bierze górę nad zdrowym rozsądkiem. Piszę w notatniku: „To dla mnie koniec podróżowania po świecie”.

Nie chodzi o to, czy to faktycznie koniec, czy nie. Interesuje mnie intensywność tych uczuć.

Po pięćdziesięciu latach częstych lotów - poza kontynentalne Stany Zjednoczone i często do egzotycznych miejsc Trzeciego Świata - tracę apetyt na przygodę. Przeformułuję to: Być może tracę tolerancję na frustrację.

Co się stało z moją elastycznością? Poczuciem humoru? Ciekawością? Perspektywą? Jak wytłumaczyć to, że czuję się taka zrzędliwa i uprawniona?”. „ Książka sama w sobie dostarcza odpowiedzi.