Łotewskie techniki tkackie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Latvian Weaving Techniques

Zawartość książki:

Jest to książka o technikach tkackich. Czytelnik zauważy, że w całej książce znajdują się odniesienia do łotewskich przykładów, w których mają zastosowanie pewne techniki. Powodem tego jest fakt, że oboje moi rodzice są Łotyszami, a moja matka, Anna Apinis, jest tkaczką, która studiowała na Łotwie, kończąc Łotewską Państwową Szkołę Średnią Sztuki Stosowanej w Liepāja w 1933 roku.

Po II wojnie światowej wyemigrowała do Australii w 1950 roku, przywożąc ze sobą swoją wiedzę na temat tkania i krosna tkackiego. W tej książce chcę udokumentować niektóre z bogactwa informacji zebranych podczas lat spędzonych przez moją matkę na Łotwie i dodać wiedzę o tkactwie, którą zdobyłem w Melbourne College of Textiles, gdzie w latach 1984-1986 uczęszczałem na kurs tkania na krośnie ręcznym.

Celem książki jest zaprezentowanie jak największej liczby łotewskich wzorów wykorzystujących od czterech do ośmiu wałków. Krótki, ale ważny rozdział poświęcony jest technice krosna ciągnionego, która umożliwia tkaczowi łatwe manipulowanie nawet siedemnastoma wałkami. Anna Apinis przywiozła ze sobą krosno pokazane w tej książce, kiedy przyjechała do Australii.

Została zbudowana w Niemczech tuż po wojnie z drewna znalezionego w zniszczonych przez wojnę barakach sił powietrznych obozu dla przesiedleńców w Memmingen, gdzie mieszkała aż do przeprowadzki do Australii. Podstawowe definicje części krosna i sprzętu tkackiego są zawarte w krótkim opisie kreślenia, który stanowi podstawę do zastosowania teorii w praktyce.