Latvia's Ordeal: Nation Building in War and Revolution
W oparciu o badania w archiwach rosyjskich, francuskich i belgijskich, Łotewska próba śledzi złożoną historię budowania państwa łotewskiego.
Pokładając nadzieje w wyniku I wojny światowej, łotewska nacjonalistyczna inteligencja opowiadała się za samostanowieniem i ustanowieniem nowego państwa w granicach etnograficznych. Niepodległość pojawiła się w złożonym krajobrazie krajowym i międzynarodowym.
Podczas gdy część etnicznych terytoriów Łotwy była okupowana przez wojska niemieckie, połowa ludności i znaczna część przemysłu została ewakuowana w głąb Rosji. Proklamując niepodległość w rządzonej przez Niemców Rydze 18 listopada 1918 r., łotewscy politycy mieli nadzieję na wsparcie aliantów w obliczu rozpadu Cesarstwa Niemieckiego. Niemniej jednak uroczysta deklaracja niepodległości Łotwy nie wystarczyła.
Podczas gdy zaniepokojeni alianci oczekiwali na wyniki politycznych i wojskowych konfrontacji między wciąż rozmieszczonymi wojskami niemieckimi, bolszewikami rządzącymi w Rydze i jednostkami wojskowymi antykomunistycznego ruchu białych Rosjan, nowe państwo łotewskie musiało pokonać trudną drogę między tymi rywalizującymi partiami a własnym narodem. Ostatecznie traktat pokojowy z Rosją Radziecką był jedynym sposobem na zagwarantowanie, przynajmniej tymczasowo, niepodległości Łotwy jako nowego państwa narodowego.