Biały papier nie wystarczy, by opisać wszystkie łzy. Ran jest wiele, ale to nie moja wina.
Przeczytaj wersety, które ci daję. Tylko wtedy uwierzysz w mój ból. Wrażliwe serce cierpi, za każdą wylaną łzę.
Serce pełne bólu.
Płacze każdego dnia, uwięzione. Nie mogę powstrzymać łez.
Nostalgia za moją ojczyzną obciąża moją duszę. Najbardziej boli mnie nostalgia za matką, która mnie urodziła i wychowała z wielkim wysiłkiem. Bardzo za nią tęsknię.
Mam nadzieję, że po tych wszystkich cierpieniach moja mama spocznie w pokoju. Tam spocznie w spokoju, a ja modlę się za nią i jej ducha. Rany splotły się w moim sercu.
Każdego dnia moje oczy widzą niesprawiedliwość w tym wielobarwnym świecie. Na moje łzy nie wystarczą wersety na pustych stronach.
Chcę tylko opisać je tytułem. W końcu kładę je na szali bólu. Chrzczę te wersy tytułem "Lot t e dhimbjes" (łzy smutku).
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)