Lost in Sight to poezja, która ekscytuje, uspokaja, a przede wszystkim przykuwa uwagę. To mistrzowskie połączenie koncepcji tego, co utracone, tego, czego nigdy nie było.
Jeśli spojrzysz na wiersze na stronie, zobaczysz, że słowa, wersy, nawet czułe lub miażdżące pomysły, są przerywane lukami, tak jak same wiersze mają nieregularne bicie serca. Płótno Rifkah rozciąga się od Li Po do fotografii Dorothei Lange Migrant Mother, w której rysuje paralelę do „zagubionych dzieci Racheli / uchwyconych na zdjęciach / zatrzymanej chwili”. Strzeż się jednak, sugeruje, zagubienia „w muzeum pożądania”.
„... kiedy chcesz dodać ciepła do ognia / przyjdź tutaj po pomysły / jeśli się zgubisz, nie ma kogo winić / niczego nie obiecujemy”.
Dla mnie najmocniejszy jest „Prevailing Wind” zainspirowany Kwartetem na koniec czasu Oliviera Messiaena. W wierszach zawsze jest ruch, poprzez pory roku, wśród drzew, poprzez historię. Rifkah wyobraża sobie Nerudę w „Na zdjęciu Pablo Neruda trzyma dużą muszlę”.
„myślał, że się zgubił/ teraz ma morze/ w rękach”. I to jest właśnie morze.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)