Łosoś prezydenta: Przywrócenie króla ryb i jego rodzimych wód

Opinie czytelników

Książka „The President's Salmon” oferuje wciągającą i dogłębną eksplorację historii Maine i Ameryki przez pryzmat jej dróg wodnych i gatunków, w szczególności łososia atlantyckiego. Podkreśla wpływ industrializacji na zasoby naturalne i rodzime populacje, jednocześnie zastanawiając się nad współczesnymi kwestiami środowiskowymi.

Książka jest dobrze zbadana i oferuje fascynującą historię, łączącą ludzkie decyzje z konsekwencjami dla środowiska. Czytelnikom spodobał się wciągający styl pisania i dogłębna dyskusja na temat znaczenia łososia atlantyckiego i jego wpływu na politykę publiczną. Zapewnia pouczające spojrzenie na industrializację Ameryki i jej wpływ na przyrodę.

W niektórych recenzjach nie wymieniono konkretnych wad, ale potencjalna krytyka może obejmować skupienie się na zbyt wąskim zakresie dla czytelników poszukujących szerszego zakresu historii Ameryki lub ryzyko przytłoczenia czytelnika kwestiami środowiskowymi, a nie praktycznymi rozwiązaniami.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The President's Salmon: Restoring the King of Fish and Its Home Waters

Zawartość książki:

Każdej wiosny, od tysięcy lat, rzeki wpadające do północnego Atlantyku stają się srebrne od migrujących ryb. Wśród zatłoczonych ławic pływał niegdyś król ryb, łosoś atlantycki.

Od Nowego Jorku po Labrador, od Rosji po Portugalię, jasne łososie morskie przeciwstawiały się prądom, przypływom i grawitacji, prowadzone w głąb lądu przez instynkt i pamięć do tych samych strumieni, w których przed laty same wyłoniły się ze żwirowych gniazd. Łososiowe baseny i rzeki Maine osiągnęły legendarny status wśród wędkarzy, a od 1912 roku tradycją było, że pierwszy łosoś złowiony w rzece Penobscot każdej wiosny był wręczany jako symbol prezydentowi Stanów Zjednoczonych. Ostatniego łososia wręczono w 1992 r.

George'owi W.

Bushowi. W tamtym roku Penobscot liczyła ponad 70% łososi powracających na całym wschodnim wybrzeżu, ale było to tylko 2% historycznej populacji rzeki.

Ze względu na nadmierne odłowy komercyjne, zapory wodne i degradację środowiska wód macierzystych tej ryby, populacje łososia atlantyckiego zostały zdziesiątkowane. Mówi się, że łosoś jest tak stary jak czas i zna całą przeszłość i przyszłość. Dwadzieścia dwa tysiące lat temu ktoś wyrzeźbił naturalnej wielkości wizerunek łososia atlantyckiego w podłodze jaskini w południowej Francji.

Łososie były malowane na skałach w Norwegii i Szwecji. Bezwysiłkowe skoki łososia i jego zdolność do przetrwania zarówno w rzece, jak i w morzu, doprowadziły Celtów do mitologizacji łososia jako posiadacza wszelkiej tajemnej wiedzy, zdobytej poprzez spożycie dziewięciu orzechów laskowych mądrości, które wpadły do Studni Segais. The President's Salmon przedstawia bogatą historię kulturową i biologiczną łososia atlantyckiego i rybołówstwa łososiowego, głównie wokół rzeki Penobscot, ostatniego bastionu łososia w Ameryce i kluczowego miejsca bitwy o zachowanie gatunku.