W XX wieku partie komunistyczne Ameryki Łacińskiej znalazły się na styku polityki i kultury. Na tym skrzyżowaniu wielu intelektualistów i artystów odnalazło sens działania.
Intelektualna biografia Argentyńczyka Hectora Agostiego śledzi te przestrzenie upolitycznienia aktorów kultury. W latach 30.
był więźniem politycznym, opublikował swoją pierwszą książkę, gdy został zwolniony z więzienia, i od tego czasu pozycjonował się w debatach na temat socrealizmu, sztuki i roli intelektualistów. Autor kilku książek i promotor przedsięwzięć kulturalnych, Agosti przez całe życie wspierał związek między pracą intelektualną a polityczną bojowością.