Londyńska praca i londyńska biedota

Opinie czytelników

Praca Mayhew „London Labour and the London Poor” stanowi szczegółowy i żywy opis życia ubogich w połowie wiktoriańskiego Londynu, oferując wgląd w ich zmagania i warunki społeczne tamtych czasów. Chociaż jest wysoko ceniona za swoje naukowe podejście i bogaty kontekst historyczny, niektórzy czytelnicy uznali ją za długą i trudną do przeczytania.

⬤ Zapewnia rzadkie i szczegółowe spojrzenie na życie biedoty w wiktoriańskim Londynie.
⬤ Pouczająca i zabawna, często opisywana jako kawałek historii.
⬤ Wyczerpująca i naukowa praca z żywymi współczesnymi opisami.
⬤ Dobra wartość ze względu na rozmiar i dobrze zaprojektowany układ.
⬤ Przydatna do badań i zrozumienia historii społecznej.

⬤ Długie i może być trudne do czytania dla niektórych, z powolnym tempem.
⬤ Niektóre wydania wydawały się nadmiernie edytowane, tracąc część oryginalnego tekstu.
⬤ Kilku czytelników uznało ją za nudną i trudną w odbiorze.

(na podstawie 64 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

London Labour and the London Poor

Zawartość książki:

Ze wstępem Rosemary O'Day.

London Labour and the London Poor to arcydzieło osobistych dociekań i obserwacji społecznych. Jest to klasyczny opis życia poniżej marginesu w największej metropolii na świecie i fascynujący portret zwyczajów, gustów, rozrywek, wyglądu, mowy, humoru, zarobków i opinii biedoty pracującej w czasie Wielkiej Wystawy.

Pod względem zakresu, głębi i szczegółowości pozostaje bezkonkurencyjna. Mayhew zabiera nas w otchłań, do świata bez stałego zatrudnienia, gdzie umiejętności maleją, a niepewność rośnie, świata przestępczości, pauperyzmu i występku, nieortodoksyjnych relacji osobistych i płynnych rodzin, świata, w którym regularność jest nieobecna, a dobrobyt odszedł. Nadanie sensu temu środowisku wymagało ciekawości, wyobraźni i powieściopisarskiego oka do szczegółów, a Henry Mayhew posiadał wszystkie te trzy cechy.

Żadnemu wcześniejszemu pisarzowi nie udało się przedstawić ubogich poprzez ich własne historie i własnymi słowami, a w tym przedsięwzięciu Mayhew rywalizuje ze swoim współczesnym Dickensem. "Przejście od jednego do drugiego", pisze jeden z autorytetów, "to przejście na drugą stronę tej samej ulicy".