Loisaida as Urban Laboratory: Puerto Rican Community Activism in New York
Loisaida as Urban Laboratory to pierwsza dogłębna analiza sieci portorykańskiego aktywizmu społecznego w nowojorskiej dzielnicy Lower East Side w latach 1964-2001. Łącząc historię społeczną, historię kultury, studia latynoskie, studia etniczne, studia nad ruchami społecznymi i studia miejskie, Timo Schrader odkrywa radykalną historię Lower East Side. Ponieważ istnieje niewiele badań na temat roli instytucji i grup w aktywizmie społeczności portorykańskiej w XX i XXI wieku, Schrader wzbogaca rosnącą dyskusję na temat alternatywnych urbanizmów.
Loisaida należała do rosnącej liczby dzielnic, które były pionierami nowej formy miejskiego życia. Termin Loisaida został wymyślony, a następnie powszechnie przyjęty przez aktywistę i poetę Bittmana „Bimbo” Rivasa w niepublikowanym wierszu z 1974 roku zatytułowanym „Loisaida” w odniesieniu do części Lower East Side. Używanie tej hiszpańskojęzycznej wersji zamiast innych popularnych etykiet jest uhonorowaniem nazwy, którą mieszkańcy sami wybrali, aby przeciwstawić się deweloperom, którzy nazywali ten obszar East Village lub Alphabet City, próbując przyciągnąć więcej artystów i ostatecznie gentryfikować okolicę.
Od lat osiemdziesiątych XX wieku urbaniści i naukowcy dyskutują nad strategiami rozwoju miast, które powracają do przedwojennej idei dzielnic jako jednostek kierowanych przez społeczność i świadomych ekologicznie. Te ideały „nowych urbanistów” znajdują odzwierciedlenie w bogatym historycznym i etnograficznym studium Schradera dotyczącym aktywizmu w Loisaida, opowiadającym żywą historię walki społeczności portorykańskiej o prawo do pozostania i godnego życia w swojej rodzinnej dzielnicy.
