Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzent chwali „The Logic Against Humanity” jako znaczącą eksplorację czystego myślenia, odróżniając ją od zwykłych procesów umysłowych. Podkreślają wyjątkowy wkład Scaligero we współczesną duchową myśl naukową i polecają tę książkę ponad inne jego prace, pomimo uznania pewnych ograniczeń w poruszaniu głębszych dylematów moralnych i braku pewnych spostrzeżeń innych myślicieli.
Zalety:⬤ Pokazuje wyraźne rozróżnienie między zwykłym myśleniem a czystym myśleniem intuicyjnym
⬤ rygorystycznie nakreśla nowoczesną ścieżkę do Wyobraźni
⬤ wysoce zalecane dla poważnych studentów nauk duchowych
⬤ cenny wkład w porównaniu z innymi pracami Scaligero.
Wady:Mógłby zagłębić się w dylematy moralne napotykane w czystym myśleniu; nie w pełni bada pewne pomysły innych spirytystów, takich jak Ben-Aharon, dotyczące wykorzystania negatywnych doświadczeń w procesie uduchowienia.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Logic Against Humanity: The Myth of Science and the Path of Thinking
Zawartość książki:
The Logic Against Humanity przez wielu uważana jest za najważniejsze dzieło Massimo Scaligero. Analizuje trudności, z jakimi borykają się współcześni filozofowie i naukowcy, którzy stosują "dyskursywne" myślenie, aby wyjaśnić tajemnicę ludzkiej egzystencji. Myślenie "dyskursywne", które uwzględnia nieodłączne ograniczenia racjonalizmu i założeń naukowych, jest postrzegane przez Scaligero jako forma zaburzenia psychicznego, szeroko rozpowszechnionego w dzisiejszej kulturze. W istocie pokazuje on, jak członkowie społeczności naukowej i środowiska akademickiego - nieświadomi skutków przywiązania myślenia do sił cielesnych - często sami nieumyślnie rozprzestrzeniają zaburzenia psychiczne, które starają się analizować w swoich badaniach.
W pierwszej połowie książki, "Mit nauki", Scaligero omawia wiele tematów, w tym sposoby, w jakie prace Freuda i Junga doprowadziły do wyeliminowania "sacrum" poprzez "sakralizację" nieświadomości.
W drugiej części książki, "Ścieżka myślenia", autor twierdzi, że aby zaradzić problemom współczesnego myślenia, musimy kultywować postrzeganie "bycia" myślenia - postrzeganie, które wymknęło się wielu myślicielom, od Hegla do Krishnamurtiego, którzy nie byli w stanie skutecznie uwolnić swojego myślenia od "dyskursywności". Massimo Scaligero podkreśla, że "nauka o myśleniu" musi zostać zapoczątkowana w ludzkości - myślenie, które wykracza poza granice pojęciowego opracowania - nauka ożywiana nieustannie przez żywą istotę, z której się wywodzi. Pomagając nam w osiągnięciu tego celu, Scaligero wyjaśnia ścieżkę opartą na "technikach koncentracji", ostatecznie niezbędną do urzeczywistnienia "JESTEM".
