Logika autonomii

Oryginalny tytuł:

The Logic of Autonomy

Zawartość książki:

Autonomia jest centralną ideą współczesnej filozofii praktycznej.

Rozumiana jako samostanowienie, autonomia wydaje się wymagać, aby ważność norm zależała od ich uznania, a mianowicie, aby ich adresaci, będący autonomicznymi podmiotami, uznawali te normy za ważne. Jak jednak można być związanym normami, których ważność zależy od tego, czy ich adresaci uznają je za obowiązujące? Pytania o to, jak można rozumieć autonomiczną moralność i, na tej podstawie, autorytatywny charakter prawa, stanowią uporczywe zagadki, które były szeroko dyskutowane, ale wciąż czekają na satysfakcjonujące rozwiązanie.

Niniejsza książka przedstawia analizę idei autonomii jako autoprawodawstwa oraz jej konsekwencje dla prawa i moralności. Łączy ona ideę autonomii z ideą równoważenia argumentów normatywnych, rozwija pojęcie argumentów normatywnych jako odrębnych od normatywnych sądów i twierdzeń oraz wyjaśnia roszczenia do poprawności i obiektywności, które można znaleźć w dyskursie normatywnym. W ten sposób wyłania się „logika autonomii”, która jest wszechobecna w rozumowaniu normatywnym.

Łączy tezy dotyczące logiki norm, struktury równoważenia, praw człowieka i praw podstawowych, ważności prawa, interpretacji prawnej i relacji między systemami prawnymi, oferując teorię centralnych elementów argumentacji normatywnej, teorię, która opiera się na wzajemnych relacjach, które istnieją między jej częściami, a także poprzez relacje, które ma z innymi teoriami. Co więcej, teoria ta stanowi alternatywę dla kantowskiej koncepcji autonomii i dostarcza rozwiązań problemów, z którymi inne teorie sobie nie poradziły.