
Logical Empiricism and Naturalism: Neurath and Carnap's Metatheory of Science
Niniejszy tekst stanowi obszerną analizę relacji między myślą Otto Neuratha i Rudolfa Carnapa, dostarczając nowego argumentu na rzecz komplementarności ich dojrzałych filozofii jako części wspólnej metateorii nauki.
Argumentując, że zarówno Neurath, jak i Carnap muszą być interpretowani jako zwolennicy naturalizmu epistemologicznego, a ich naturalizmy opierają się na wspólnym gruncie filozoficznym, wykazano również, że granice i możliwości naturalizmu epistemologicznego nie są tak restrykcyjne, jak wcześniej sugerowała ortodoksja Quine'a. Opierając się zarówno na badaniach z ostatnich czterech dekad, jak i rzucając im wyzwanie, to naturalistyczne odczytanie Carnapa dostarcza również nowej interpretacji Carnapowskiej koncepcji analityczności, pozwalając na obalenie Quine'owskiego argumentu za niekompatybilnością naturalizmu i rozróżnienia analitycznego/syntetycznego.
W ten sposób wykazana zostaje istotność i potencjalne znaczenie ich naukowej meta-teorii dla współczesnych zagadnień filozofii nauki. Tekst ten przemawia do studentów i badaczy zajmujących się empiryzmem logicznym, Quine'em, historią filozofii analitycznej i historią filozofii nauki, a także do zwolenników naturalizowanej epistemologii.