The Sliding Boat Our Bodies Made
W THE SLIDING BOAT OUR BODIES MADE widzimy ekologię współczucia i nadziei, kruchą kratownicę wykonaną z troski o to, jak wszystko może upaść w świecie, który wydaje się być zbyt pełen strat. Z drobiazgowością przypominającą zen poetów starożytnych Chin, Barber zabiera nas do miejsca, w którym możemy wierzyć, że zawsze będzie szansa na oddech, nawet gdy czujemy grozę życia w pięknie jego najdrobniejszych szczegółów. Są to dopracowane wiersze, w których historia i czasy, w których żyjemy, są jak jedno drzewo życia. Barber uczy nas, jak poznać subtelność, jak może ona przynieść nam pełnię, światło bez ograniczeń. --Afaa M. Weaver.
"Nikt nie jest obserwowany / chociaż czujność pozostaje" w najbardziej udanym zbiorze Barbera, ponieważ intymna czujność rodzi te znakomite wiersze. Ich wszechwiedząca moc rozświetla każdy zakątek świadomości, tak że "drzewo pociera chmurę między palcami", "pestkowiec odpowiada na kwestionariusz", mit stworzenia oddycha na nowo, a intencjonalne spojrzenie zwiedzającego muzeum na trzy pomarańcze na obrazie powoduje, że "żarzą się w tobie jak węgle". Jej elegancka, stalowa i elegijna sprawność przenosi do teraźniejszości hiszpański nakaz sądowy z 1412 r., aby oddzielić Żydów od chrześcijan, a także wspomnienie jej córki - obecnie zmierzającej do swojego chłopaka - jako malucha po raz pierwszy stojącego "w centrum świata". Ostatecznie uważny na związek miłości zarówno ze stratą, jak i pięknem, jednoczesne objawienia Barbera pozostają w nas. --Jessica Greenbaum.
Poezja. Studia żydowskie. Studia kobiece.
