Poezja.
Drugi zbiór poezji Megan D. Henson bada płynną tożsamość ducha, który nazywa siebie Little Girl Gray i zaczyna pojawiać się Henson przy jej łóżku podczas pobytu w szpitalu psychiatrycznym.
Poprzez tę eksplorację w formie sestyn staje się jasne, że Little Girl Gray - duch, który jest zarówno ponadczasowy, jak i zakorzeniony w popkulturze - jest alter ego Henson, pomagając jej radzić sobie ze złożonymi rolami feministki, czarownicy, pisarki i nauczycielki. Pisząc LITTLE GIRL GRAY, Henson zaczyna nabierać pewności siebie, by wierzyć w rzeczy, o których już wie, że są prawdziwe.