Literatura wśród ruin, 1945-1955: Powojenna japońska krytyka literacka

Oryginalny tytuł:

Literature among the Ruins, 1945-1955: Postwar Japanese Literary Criticism

Zawartość książki:

W następstwie katastrofy z 1945 roku - gdy Japonia została zmuszona do przekształcenia się z „imperium” w „naród” w obliczu niepewnej sytuacji na świecie - literatura i krytyka literacka stały się wysoce kontrowersyjnymi miejscami.

Dziś ten niezwykły okres ma bogaty potencjał do otwarcia nowego dialogu między naukowcami w Japonii i Ameryce Północnej, gdy ponownie rozważamy historyczne i współczesne znaczenie takich bieżących pytań, jak znaczenie amerykańskiej okupacji zarówno w Japonii, jak i poza nią, zmieniająca się semiotyka „literatury” i „polityki” oraz początki tego, co stanie się kluczową bronią ideologiczną kulturowej zimnej wojny. Tom składa się z trzech powiązanych ze sobą sekcji: „Pierwszy plan zimnej wojny„, »Struktury ukrycia: «Niepokoje kulturowe”” oraz ”Ciągłość i nieciągłość: Subiektywne pęknięcie i dyslokacja”.

W ten czy inny sposób eseje te odnoszą się do procesu tworzenia nowej „Japonii” w powojennej teraźniejszości, co oznaczało próbę krytyki i ponownej oceny przeszłości. Badając powojenny dyskurs z różnych perspektyw, eseje podkreślają sposób, w jaki obawy o przyszłość zostały przeniesione na konstrukcję przeszłości, co przejawia się w różnych dezawuacjach i strukturach ukrywania.