Literatura i prawo w czasach Magna Carta

Oryginalny tytuł:

Literature and Law in the Era of Magna Carta

Zawartość książki:

Seria monograficzna Oxford Studies in Medieval Literature and Culture prezentuje wielojęzyczną i wielokulturową jakość literatury średniowiecznej i aktywnie dąży do promowania badań, które nie tylko koncentrują się na szeregu tematów podejmowanych obecnie przez mediewistów w literaturze, teologii i filozofii, w historii społecznej, politycznej, prawnej i intelektualnej, historii sztuki i historii nauki, ale także produktywnie łączą te tematy. Oferuje innowacyjne i interdyscyplinarne studia wszelkiego rodzaju, w tym między innymi historię rękopisów i książek, językoznawstwo i literaturę, studia postkolonialne i globalne, humanistykę cyfrową i studia medialne, studia performatywne, historię afektu i emocji, teorię i historię seksualności, ekokrytykę i studia środowiskowe, teorie liryki, estetyki, praktyk pobożności i idee średniowiecza.

Literature and Law in the Era of Magna Carta śledzi procesy kształcenia literackiego i eksperymentowania we wczesnej historii angielskiego prawa zwyczajowego, od jego początków za panowania Henryka II po burzliwe konsolidacje za panowania Jana i Henryka III. Okres od połowy XII do XIII wieku był świadkiem wylewu innowacyjnego piśmiennictwa prawniczego w Anglii, od Magna Carta po dziesiątki ksiąg statutowych, które zachowały jej postanowienia. Era wojny domowej i imperialnych pęknięć okazała się również czasem intensywnego samookreślenia, ponieważ społeczności zarówno świeckie, jak i kościelne wykorzystywały prawo do wyrażania zbiorowych tożsamości. Literatura i prawo w epoce Magna Carta odkrywa rolę, jaką szkolenie gramatyczne i retoryczne odegrało w kształtowaniu tych argumentów na rzecz prawnego samookreślenia. Zaczynając od życia arcybiskupa Thomasa Becketa, książka przeplata historie pedagogiki literackiej i angielskiego prawa, pokazując, w jaki sposób fundamentalne lekcje poetyki pomogły stworzyć zarówno język, jak i teorię autonomii korporacyjnej. W książce tej fenomenalnie popularny łaciński podręcznik kompozycji Geoffreya z Vinsauf, Poetria nova, znajduje swoje miejsce na dyplomatycznym tle angielskiego interdyktu, podczas gdy anglo-francuski wiersz dewocyjny Roberta Grosseteste, Chteau d'Amour, jest usytuowany w krajobrazie prawa własności i interakcji żydowsko-chrześcijańskich.

Badając wspólne słownictwo w dziedzinach prawa i gramatyki, książka ta dowodzi, że poetyckie nawyki myślowe okazały się kluczowe dla konstruowania narracji, które średniowieczne prawo opowiada o sobie i które późniejsi badacze opowiadają o początkach angielskiego konstytucjonalizmu.