Gulag Literature and the Literature of Nazi Camps: An Intercontexual Reading
Poświęcona sposobom, w jakie literatura Holokaustu i literatura Gułagu stanowią dla siebie nawzajem kontekst, książka Leony Toker pokazuje, w jaki sposób widoczne cechy jednej z nich rzucają światło na zawoalowane cechy i metody drugiej. Toker postrzega te narracje i teksty na tle historycznych informacji o sowieckich i nazistowskich reżimach represji.
Pisarze znajdujący się w centrum tej pracy to Varlam Shalamov, Primo Levi, Elie Wiesel i Ka-Tzetnik, a inni, w tym Aleksandr Sołżenicyn, Evgeniya Ginzburg i Jorge Semprn, oświetlają dyskusję. Podwójna analiza Tokera koncentruje się na cechach narracyjnych dzieł, a także na sposobach, w jakie każdy tekst dokumentuje doświadczenie pisarza i w jaki fikcyjna narracja może podwoić się jako świadectwo historyczne.
Odniesienia do wydarzeń mogły stać się niejasne ze względu na upływ czasu i różnorodność kulturową czytelników; książka wyjaśnia je i pokazuje, w jaki sposób tworzą nowe znaczenie w tekście. Toker jest dobrze znany jako zręczny interpretator literatury Gułagu, a ten tekst przedstawia nowe myślenie o tym, jak literatura Gułagu i literatura Holokaustu pozwalają lepiej zrozumieć świadectwo w obliczu zła.
