Literatura, dialogi i sieci transatlantyckie ma na celu przyczynienie się do zrozumienia zjawisk literackich Ameryki Łacińskiej z perspektywy interdyscyplinarnej i transdyscyplinarnej, co z kolei przyczynia się do dialektycznych odczytań i interpretacji, w których zbiegają się inne przejawy artystyczne, społeczne i kulturowe, ale badane są na podstawie dialogów i sieci wiedzy, które karmiły produkcję literacką w świecie Ameryki Łacińskiej.
Autorzy wychodzą od istnienia transatlantyckiego, transnarodowego i transdyscyplinarnego dialogu, który pozwala nam dostrzec system sieci intelektualnej, który istniał wśród pisarzy latynoamerykańskich od czasów Cervantesa i który z czasem został przeniesiony na pole dyscyplin literackich i artystycznych.