Literatura alchemiczna w średniowiecznej i wczesnonowożytnej Anglii

Oryginalny tytuł:

Literatures of Alchemy in Medieval and Early Modern England

Zawartość książki:

Bada niezliczone sposoby, w jakie alchemia była konceptualizowana zarówno przez adeptów, jak i sceptyków, od tych, którzy mieli do dyspozycji w pełni funkcjonalne laboratorium, po tych, którzy nie odróżniali pelikana od atanora!

Język alchemii (sztuki przekształcania metali i wytwarzania leków farmaceutycznych) jest definiowany przez niejasne obrazy, autorską grę i gęstą zawiłość, kusząc ciekawskich czytelników do rozwikłania nieprzeniknionych obietnic. Od XIV do XVII wieku literatura alchemiczna była czytana, interpretowana i wyobrażana na nowo zarówno przez tych, którzy mieli dostęp do w pełni funkcjonalnego laboratorium, jak i tych, którzy nie odróżniali pelikana od atanora.

Ostatnie badania historyków nauki odniosły sukces w dekodowaniu trudnego języka tych tekstów, ujawniając powtarzalne procedury chemiczne stojące za ich metaforami. Jednak jako literackie badanie alchemii, książka ta bada bardziej płynne rozumienie sztuki w tym okresie. Poprzez analizę średniowiecznych i wczesnonowożytnych tekstów i kultur rękopiśmiennych, tom bada niezliczone sposoby, w jakie alchemia była konceptualizowana w tym okresie, zarówno przez adeptów, jak i sceptyków. Od kpiny Geoffreya Chaucera z bezsilności alchemicznego "pryvetee" w Opowieściach kanterberyjskich i makrokosmicznej nadziei Johna Gowera na poprawę sytuacji społecznej w Confessio Amantis, po anielską alchemię Eliasa Ashmole'a w Theatrum chemicum britannicum, bada filozofię naturalną, która leżała u podstaw tak różnorodnych przedstawień tej "nauki slidynge", proponując teorię "hermeneutyki alchemicznej" jako konspiracyjny sposób czytania, który widzi alchemię we wszystkich.