Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Literary Ghosts from the Victorians to Modernism: The Haunting Interval
Ta książka ponownie umiejscawia opowieść o duchach jako kwestię literackiej gościnności i jako część istotnej prehistorii modernizmu, postrzegając ją nie jako osobliwy neogotycki ornament, ale jako potężną literacką odpowiedź na technologiczne i psychologiczne zaburzenia, które naznaczyły koniec epoki wiktoriańskiej.
Łącząc mało zbadanych autorów, takich jak M.R. James i May Sinclair, z takimi kanonicznymi postaciami jak Dickens, Henry James, Woolf i Joyce, Thurston argumentuje, że literacki duch nie powinien być postrzegany jako zwykły relikt stylu gotyckiego, ale jako portal odkryć, otwarcie na główny modernistyczny problem, jak napisać "samo życie".
Historie o duchach są podzielone między ironiczne, często parodystyczne odniesienie do stylu gotyckiego i przywołanie "samego życia", ukryte odrzucenie wszelkiego stylu literackiego. Odczytując opowieść o duchach zarówno jako historię gościa, jak i gospodarza, książka ta śledzi ducha jako postać zakłócającą "gościnną" przestrzeń narracji od Maturina, Poego i Dickensa do fin de siecle'u, a następnie do XX wieku.