Literacki wynalazek Margaret Cavendish

Oryginalny tytuł:

The Literary Invention of Margaret Cavendish

Zawartość książki:

Jako czytelniczka swoich literackich poprzedników i jako pisarka, która sama wniosła wkład w rodzącą się tradycję literacką, Margaret Cavendish jest niezwykłą postacią, której rola we wczesnonowożytnej historii literatury nie została jeszcze w pełni doceniona.

W tym studium Lara Dodds ponownie ocenia literacką inwencję Cavendish - wykorzystanie przez nią innych pisarzy, jej własne różne formy pisania i sposoby, w jakie tworzy własną literacką osobowość - aby zmienić nasze rozumienie znaczących osiągnięć i wpływu Cavendish. Pomimo twierdzeń Cavendish, że niewiele czytała, Dodds udowadnia, że księżna była zwinną, zapaloną czytelniczką (i błędną czytelniczką) innych pisarzy, z których wszyscy byli mężczyznami, wszyscy uważani obecnie za kanonicznych - Szekspira, Jonsona, Donne'a, Miltona, Bacona.

W każdym rozdziale Dodds omawia momenty, w których Cavendish czytał tych autorów, ujawniając ich wpływ na Cavendisha, a jednocześnie zapewniając soczewkę do szerszego zbadania wielu form literackich - poezji, listów, fikcji, dramatu - które stosował Cavendish. Poszukując owocnej wymiany między historią literatury a historią czytania, Dodds bada zarówno materialne i społeczne okoliczności czytania, jak i charakterystyczne cechy formalne i tematyczne zainteresowania pisarstwa Cavendisha w każdym z głównych gatunków. W ten sposób nie tylko wzbogacamy nasz obraz Cavendish i jej konkretnych osiągnięć literackich, ale także dostrzegamy wkład tej czytelniczki w wyłaniającą się ideę literatury w Anglii końca XVII wieku.

Większość wcześniejszych badań nad Cavendish zajmowała się biografią literacką, przyglądając się jej rojalistycznej polityce, materialistycznej filozofii przyrody i ambiwalentnemu protofeminizmowi. The Literary Invention of Margaret Cavendish jest zatem znacząca, ponieważ skupia się na jej najtrwalszym i najbardziej pozytywnym wkładzie w historię literatury - jej odrodzeniu ekspansywnego modelu inwencji literackiej, który spoczywa niepewnie, ale produktywnie, obok jonsonowskiej estetyki podobieństwa i hobbesowskiej polityki konfliktów społecznych.