Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
American Indian Literary Nationalism
W kontrowersyjnej dziedzinie charakteryzującej się rozbieżnością opinii, American Indian Literary Nationalism interweniuje w ostatnie kontrowersyjne debaty na temat roli hybrydyczności, sugerując zdroworozsądkowe strategie zakorzenione w materialnych realiach różnych społeczności. Eseje te poruszają kwestie, z którymi autorzy zmagali się przez całą swoją karierę.
Jace Weaver, Craig Womack i Robert Warrior twierdzą, że bycie "nacjonalistą" jest uzasadnioną perspektywą, z której można podejść do literatury i krytyki rdzennych Amerykanów. Uważają, że taka metodologia jest nie tylko możliwa do obrony, ale także kluczowa dla wspierania rdzennej suwerenności narodowej i samostanowienia, co jest ogólnie ważnym celem studiów nad rdzennymi Amerykanami. Autorzy nie uważają jednak, że nacjonalizm sugerowany w American Indian Literary Nationalism jest jedynym możliwym podejściem do literatury rdzennej.
Każdy z nich zaprasza do dyskusji rdzennych i nie-rdzennych sojuszników, którzy wspierają plemienną suwerenność narodową i nacjonalistyczne odczytanie literatury rdzennej. Pisząc to, każdy autor uznaje i honoruje fundamentalny wkład Simona Ortiza w jego esej MELUS z 1981 roku, "W kierunku narodowej literatury indiańskiej: Autentyczność kulturowa w nacjonalizmie".
Minęło ponad trzydzieści pięć lat, odkąd środowisko akademickie zaakceptowało zasadność literatury Indian amerykańskich. Weaver, Warrior i Womack wzywają teraz do tego, by więcej rdzennych głosów wyrażało krytykę literacką i do jaśniejszego myślenia o tym, co łączy literaturę z rdzennymi społecznościami.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)