Literaccy buntownicy: Historia twórczych pisarzy na anglo-amerykańskich uniwersytetach

Oryginalny tytuł:

Literary Rebels: A History of Creative Writers in Anglo-American Universities

Zawartość książki:

Ile razy słyszałeś, że programy kreatywnego pisania to fabryki, które produkują ten sam rodzaj pisarzy, odizolowanych od prawdziwego życia? Tylko poprzez ucieczkę ze środowiska akademickiego pisarze mogą być całkowicie wolni. Uniwersytety są głęboko konserwatywnymi miejscami, zaprojektowanymi tak, by faworyzować określony sposób pisania - najlepiej oparty na teorii literatury. Ci, którzy odrzucają twórczy/krytyczny dyskurs akademii, są prawdziwymi buntownikami, skazanymi na życie (lub przetrwanie) na trudnym rynku literackim. Konformizm jest po stronie środowiska akademickiego, a bunt jest po drugiej stronie.

Książka ta sprzeciwia się poglądowi, że programy kreatywnego pisania są napędzane przez konformizm. Zamiast tego pokazuje, że programy te w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii zostały założone i rozwinięte przez literackich outsiderów, którzy pozostawili trwały ślad w swojej dyscyplinie. Do dziś kreatywne pisanie zajmuje marginalną pozycję na angloamerykańskich uniwersytetach. Mnożenie nowych programów, któremu towarzyszy rosnąca liczba studentów, nie przyczyniło się do zmiany tej pozycji. Jako dyscyplina, kreatywne pisanie stara się być w opozycji do głównego nurtu uniwersyteckiego, jednocześnie korzystając z tego, co uniwersytet ma do zaoferowania. Historycznie rzecz biorąc, ta opozycja wobec naukowców była tak zjadliwa, że często prowadziła do rozdzielenia wydziałów kreatywnego pisania i literatury. Iowa Writers' Workshop, założony w latach trzydziestych XX wieku, oddzielił się od wydziału anglistyki trzy dekady później - i nadal zajmuje inny budynek na kampusie, z niewielką komunikacją między pisarzami i naukowcami. Ten model.

Podział instytucjonalny jest mniej powszechny w Wielkiej Brytanii, gdzie dyscyplina formalnie pojawiła się na przełomie lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Ale nawet jeśli kreatywne pisanie znajduje się na wydziałach literatury, relacje z naukowcami pozostają niełatwe. Kreatywni pisarze i naukowcy nie są i nigdy nie byli naturalnymi partnerami.