Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 278 głosach.
The Letters of the Younger Pliny
Gaius Plinius Caecilius Secundus, urodzony jako Gaius Caecilius lub Gaius Caecilius Cilo (61 - ok. 113), lepiej znany jako Pliniusz Młodszy, był prawnikiem, pisarzem i sędzią starożytnego Rzymu. Wuj Pliniusza, Pliniusz Starszy, pomógł go wychować i wykształcić.
Pliniusz Młodszy napisał setki listów, z których 247 przetrwało i ma wielką wartość historyczną. Niektóre z nich są adresowane do panujących cesarzy lub notabli, takich jak historyk Tacyt. Pliniusz służył jako cesarski sędzia za panowania Trajana (panował 98-117), a jego listy do Trajana stanowią jeden z niewielu zachowanych zapisów relacji między urzędem cesarskim a gubernatorami prowincji.
Pliniusz awansował poprzez szereg urzędów cywilnych i wojskowych, cursus honorum. Był przyjacielem historyka Tacyta i mógł zatrudnić biografa Suetoniusza w swoim sztabie. Podczas pobytu w Syrii Pliniusz zetknął się również z innymi znanymi ludźmi tamtego okresu, w tym z filozofami Artemidorusem i stoickim Eufratem.
Pliniusz był z urodzenia koniuszym, czyli członkiem arystokratycznego zakonu ekwitów (rycerzy), niższego (poniżej senatorskiego) z dwóch rzymskich zakonów arystokratycznych, które zmonopolizowały wyższe urzędy cywilne i wojskowe we wczesnym okresie Cesarstwa. Jego kariera rozpoczęła się w wieku 18 lat i początkowo przebiegała zgodnie z normalną ścieżką jeździecką. Jednak w przeciwieństwie do większości jeźdźców, udało mu się wejść do wyższego rzędu, zostając wybranym kwestorem w wieku dwudziestu kilku lat.
Pliniusz był aktywny w rzymskim systemie prawnym, zwłaszcza w sferze rzymskiego sądu centumwiralnego, który zajmował się sprawami spadkowymi. Później był znanym oskarżycielem i obrońcą w procesach szeregu gubernatorów prowincji, w tym Baebius Massa, gubernator Baetica; Marius Priscus, gubernator Afryki; Gaius Caecilius Classicus, gubernator Baetica; i jak na ironię w świetle jego późniejszego powołania do tej prowincji, Gaius Julius Bassus i Varenus Rufus, obaj gubernatorzy Bitynii i Pontu.
Kariera Pliniusza jest powszechnie uważana za podsumowanie głównych rzymskich zarzutów publicznych i jest najlepiej udokumentowanym przykładem z tego okresu, oferując dowód na wiele aspektów kultury imperialnej. W rzeczywistości Pliniusz przekroczył wszystkie główne obszary organizacji wczesnego Cesarstwa Rzymskiego. Jest to osiągnięcie dla człowieka, który nie tylko przetrwał rządy kilku różnych cesarzy, zwłaszcza bardzo kwestionowanego Domicjana, ale także awansował w randze. (wikipedia.org)
