Letters, Literacy and Literature in Byzantium
Badania te dotyczą ogólnych problemów związanych z czytaniem literatury bizantyjskiej, praktyk piśmienniczych i procesu literackiego, ale także poszczególnych tekstów.
W ciągu ostatnich trzydziestu lat nastąpiła rewolucja w sposobie postrzegania literatury bizantyjskiej: nie jest ona już uważana za dekadencką formę literatury klasycznej lub mętnego prekursora nowoczesnej literatury greckiej. Wciąż istnieją uprzedzenia, które należy przezwyciężyć: że nie było publiczności literackiej lub że Bizancjum nie miało dramatu ani humoru, ale teksty bizantyjskie są obecnie odczytywane jako literatura w społecznym kontekście piśmienności i kultury książki.
Jeden gatunek jest tu traktowany pełniej: list (Derrida powiedział, że listy reprezentują całą literaturę). W tych badaniach epistolografia jest analizowana z punktu widzenia gatunku, oryginalności, komunikacji i jako dowód historii politycznej. Inne poruszane gatunki to powieść, historiografia, parainesis, panegiryk i hagiografia.
Sekcja poświęcona procesowi literackiemu zawiera eseje na temat gatunku, patronatu i retoryki, a sekcja poświęcona praktykom piśmienności dotyczy zarówno pisania, jak i czytania. Zbiór zawiera jeden niepublikowany wykład, który pełni rolę wstępu, oraz dodatkowe notatki i komentarze.
