Horace Walpole's Letters: Masculinity and Friendship in the Eighteenth Century
Przyglądając się uważnie korespondencji Horacego Walpole'a, George E. Haggerty pokazuje, jak te listy, gdy są brane łącznie, oferują zadziwiająco żywy opis kaprysów osiemnastowiecznej męskości.
Walpole obsesyjnie mówi o sobie: o swoich pragnieniach, potrzebach, pożądaniach; o bólu fizycznym i psychicznym; o swoim artystycznym uznaniu i krytycznych reakcjach. Nie sposób czytać tych listów i nie odnieść żywego wrażenia złożonej osobowości z innej epoki. Haggerty analizuje sposoby, w jakie Walpole przedstawia siebie jako osiemnastowiecznego dżentelmena i rozważa jego osobiste relacje, jego potrzeby i aspiracje, jego emocjonalizm i jego racjonalność - w skrócie, jego konstrukcję samego siebie - aby zobaczyć, co mówi nam to o epoce w ogóle, a dokładniej o męskości w erze przemian społecznych.
To studium Walpole'a i jego relacji epistolarnych oferuje unikalne okno zarówno na historię męskości w XVIII wieku, jak i na kodyfikację przyjaźni jako nadrzędnej wartości w kulturze zachodniej. Ostatnie badania próbowały przepisać Walpole'a w XXI-wieczną formę, podczas gdy ta praca przygląda się pisarzowi i sposobom, w jakie konstruuje siebie i swoje relacje, nie w nadziei na odkrycie ponurej tajemnicy, ale raczej w pogoni za postacią, którą stworzył i która fascynowała pokolenia czytelników i pisarzy od XVIII wieku.
