Opinie czytelników
Podsumowanie:Powieść „Listonosz zawsze dzwoni dwa razy” autorstwa Jamesa M. Caina to klasyczny kryminał, który porusza tematy pożądania, zdrady i morderstwa. Rozgrywająca się w czasach Wielkiego Kryzysu powieść śledzi burzliwy związek między włóczęgą Frankiem Chambersem i zamężną kobietą Corą, którzy spiskują, by zabić jej męża. Charakteryzująca się wartką akcją i szybkim tempem narracja zapewnia wciągające, choć moralnie niejednoznaczne doświadczenie, odzwierciedlające gatunek noir.
Zalety:⬤ Szybkie tempo i wartka akcja; wielu czytelników uznało, że nie da się jej odłożyć.
⬤ Bogata w napięcie i szorstkie szczegóły, skutecznie oddająca klimat noir.
⬤ Wciągająca fabuła, która pozostaje aktualna nawet dekady po publikacji.
⬤ Prosta, ale mocna proza, która szybko wciąga czytelnika.
⬤ Uznana za klasykę i często wymieniana wśród najlepszych powieści w gatunku.
Wady:⬤ Minimalny rozwój postaci, przez co niektórzy czytelnicy czują się oderwani od bohaterów.
⬤ Czasami mylące dialogi z powodu braku identyfikacji mówcy.
⬤ Niektórzy uznali, że bohaterowie są moralnie płytcy i nie można się z nimi utożsamić.
⬤ Niektórzy czytelnicy zauważyli, że książka wydawała się nieco przestarzała lub nie tak wpływowa jak współczesna literatura.
⬤ Mieszane opinie na temat głębi i złożoności fabuły w porównaniu z jej wartością rozrywkową.
(na podstawie 255 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Postman Always Rings Twice (Special Edition)
Zawartość książki:
Wydanie specjalne "The Postman Always Rings Twice" autorstwa Jamesa M.
Caina. Zawiera wstęp Jamesa Ellroya.
Kiedy Frank, amoralny młody włóczęga, zostaje wyrzucony z wozu z sianem na kalifornijskiej pustyni, trafia do restauracji prowadzonej przez Corę i jej niewygodnego męża, Nicka. To przypadkowe spotkanie stawia ich wszystkich na pewnej drodze do zguby. Po raz pierwszy opublikowana w 1934 roku i zakazana w Bostonie ze względu na wybuchową mieszankę przemocy i erotyki, The Postman Always Rings Twice jest klasykiem romansu noir.
Ugruntowała pozycję Jamesa M. Caina jako głównego powieściopisarza z bezlitosną wizją ponurej dolnej części Ameryki i została uznana przez Alberta Camusa za wzór dla Nieznajomego.
