Ocena:
The Waiting List autorstwa Daisy Al-Amir to przejmujący zbiór opowiadań skupiających się na emocjonalnych zmaganiach arabskich kobiet, eksplorujących tematy wyobcowania, tożsamości i złożoności ludzkich doświadczeń. Każde z opowiadań przedstawia unikalną perspektywę na życie, często ukazując głębokie uczucia rozpaczy, straty i presji społecznej. Autorka skutecznie angażuje czytelników swoim minimalistycznym stylem i prowokującymi do myślenia obserwacjami.
Zalety:⬤ Angażująca charakterystyka, która wywołuje głęboką empatię ze strony czytelników, nawet w przypadku doświadczeń, które są im obce.
⬤ Silne elementy tematyczne dotyczące zmagań i emocjonalnych krajobrazów kobiet z Bliskiego Wschodu.
⬤ Minimalistyczny styl pisania, który podkreśla wpływ małych scen człowieczeństwa.
⬤ Historie prowokują do myślenia, pozostawiając niezatarte wrażenie.
⬤ Al-Amir elegancko przedstawia uniwersalne tematy wyobcowania i tożsamości, dzięki czemu historie można odnieść poza kontekstem kulturowym.
⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że styl pisania zawiera sporadyczne drobne rozbieżności, takie jak nadmierne użycie wykrzykników i pytań retorycznych, które mogą odwracać uwagę od narracji.
⬤ Kilka czytelniczek oczekiwało bardziej tradycyjnych narracji skupionych na życiu w społeczeństwie muzułmańskim, ale historie przyjmują szersze podejście do kobiecości i tożsamości osobistej.
⬤ Zbiór może wydawać się powtarzalny, ponieważ niektóre historie mogą dotyczyć podobnych tematów lub postaci.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Waiting List: An Iraqi Woman's Tales of Alienation
Daisy Al-Amir jest jedną z bardziej widocznych postaci kobiecej literatury pięknej w dzisiejszym świecie arabskim. Niniejszy zbiór opowiadań, pierwotnie opublikowany w Libanie jako Ala La'ihat al-Intizar, jest najnowszą z jej pięciu publikacji.
Jej historie odzwierciedlają doświadczenia kobiet w chaotycznych światach libańskiej wojny domowej i dojścia Saadama Hussaina do władzy w Iraku. Rozgrywające się w Iraku, na Cyprze i w Libanie historie rzucają światło na niezwykłe doświadczenie uchodźcy z Bliskiego Wschodu - uchodźcy kulturowego, rozwiedzionej kobiety, która jest wykształcona, zamożna i samotna. Al-Amir jest także poetką i powieściopisarką, której zmysłowa proza wyrasta z długiej tradycji irackiej poezji.
Ale w jej pracach można również znaleźć wątki egzystencjalne, ponieważ Al-Amir próbuje zrównoważyć to, co wydaje się przeznaczone i to, co wydaje się arbitralne w burzliwym świecie, który zamieszkuje. Zajmuje się czasem i przestrzenią w minimalistycznym, surrealistycznym stylu, jednocześnie badając rozczarowania życia przez subiektywną soczewkę pamięci.
Szczerze mierząc się z brakiem rodziny i niestabilnością miejsca, Al-Amir nadaje realistyczne cechy nieożywionym przedmiotom swojego szybko zmieniającego się świata. Oprócz opowiadań zamieszczono dwa przykłady eksperymentalnych wierszy autorki.
We wstępie Mona Mikhail umieszcza te opowiadania i wiersze w kontekście współczesnej literatury islamskiej i studiów genderowych.