Liść na gorzkim wietrze: wspomnienie

Opinie czytelników

Książka jest fascynującym pamiętnikiem, który oddaje zmagania i odporność kobiety podczas chińskiej rewolucji kulturalnej, oferując zarówno osobisty, jak i historyczny wgląd w ten trudny okres. Pisarstwo jest wciągające, łącząc osobistą narrację z szerszym kontekstem społeczno-politycznego klimatu tamtych czasów.

Porywająca i dobrze napisana, zapewnia głęboki wgląd w rewolucję kulturalną, trzymająca w napięciu historia, która zachowuje optymizm, relatywny i realistyczny portret trudności, pouczająca i edukacyjna, pokazuje osobisty rozwój i odporność, wciągający styl narracji.

Niektórzy czytelnicy uznali zakończenie za rozczarowujące, podczas gdy inni uważali, że perspektywa dzieciństwa może być pozbawiona pewnej emocjonalnej głębi. Niektórzy wspomnieli, że książka może wydawać się ciężka ze względu na kontekst historyczny, a określone elementy narracji mogą nie współgrać z każdym czytelnikiem.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Leaf in the Bitter Wind: A Memoir

Zawartość książki:

Jednym z najlepszych sposobów na zrozumienie historii są relacje naocznych świadków. Porywająca pierwsza książka Ting-Xing Ye, A Leaf in the Bitter Wind, jest wspomnieniem dorastania w maoistowskich Chinach. Było to zdumiewające dorastanie w burzliwych latach rewolucji kulturalnej (1966-1974).

Na fali rewolucyjnego zapału chłopi zaniedbywali swoje uprawy, pogłębiając powszechny głód. Gdy Ting-Xing była młodą dziewczyną w Szanghaju, fabryka kauczuku jej ojca została wywłaszczona przez państwo, a on sam został zdegradowany do roli robotnika. W wyniku nieudanej operacji został sparaliżowany od pasa w dół, a jego stan zdrowia gwałtownie się pogorszył, ponieważ dobre samopoczucie kapitalisty nie było priorytetem. Wkrótce potem zmarł, a Ting-Xing obserwowała, jak walka jej matki z ubóstwem kończy się rakiem żołądka. W wieku trzynastu lat Ting-Xing Ye została sierotą, powierzoną wraz z rodzeństwem prababci i korzystającą z opieki społecznej.

Mimo to czerwonogwardziści karali dzieci za to, że urodziły się w klasie kapitalistycznej. Zamykano szkoły, szerzyły się samobójstwa, porzucano fabryki na rzecz ideologii, kwitła nieufność wobec przyjaciół i sąsiadów. Ting-Xing została wysłana do pracy na odległej północnej farmie więziennej w wieku szesnastu lat i przeżyła sześć lat ciężkiej pracy i trudnych warunków. Przez wiele tygodni była torturowana psychicznie, aż zgodziła się podpisać fałszywe oświadczenie oskarżające przyjaciół o działalność antypaństwową. W jakiś sposób znajdując czas na naukę angielskiego, często słuchając radia, w końcu dostała się na Uniwersytet Pekiński w 1974 r., gdy rewolucja chyliła się ku upadkowi - choć zdobywanie wiedzy wciąż było postrzegane jako burżuazyjne pragnienie, a studia były zniechęcane.

Czytelnicy byli oszołomieni i poruszeni tym prostym, osobistym opisem ideologii, która oszalała w 1984 roku, gdzie każde zachowanie uznane za burżuazyjne było prześladowane z zaciekłością i nielogicznością procesu czarownic, a zmiana polityki mogła w jednej chwili zmienić dobro w zło. Książka, będąca historią zarówno narodu, jak i jednostki, obejmuje 35 lat życia Ye w Chinach, aż do jej ostatecznej ucieczki do Kanady w 1987 roku - i wspaniałego początku romansu z kanadyjskim autorem Williamem Bellem. Książka została opublikowana w 1997 roku.

W latach 90. ukazało się kilka wspomnień Chińczyków osiadłych obecnie w Ameryce Północnej. Książka Ye nie była pierwszą, ale zasłużyła sobie na zaszczytne miejsce jako jedna z najpotężniejszych i jedyna taka książka wspomnieniowa napisana z Kanady. Jest to inspirująca historia kobiety odmawiającej „dryfowania z prądem” i walczącej o swoją drogę przez niemożliwy, niesprawiedliwy system. Ta fascynująca, chwytająca za serce historia została opublikowana w Niemczech, Japonii, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Australii, gdzie trafiła na pierwsze miejsce listy bestsellerów i była wielokrotnie wznawiana; w 2001 roku ukażą się wydania holenderskie, francuskie i tureckie.