Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest wysokiej jakości reprintem publikacji z 1946 r., dostarczającym szczegółowych informacji historycznych, które są zarówno pouczające, jak i unikalne. Służy jako doskonałe źródło do osobistych badań, szczególnie dotyczących RAF i BOAC w Lidecie.
Zalety:⬤ Wysoka jakość treści i fizycznej prezentacji
⬤ dostarcza unikalnych informacji, których nie można znaleźć gdzie indziej
⬤ doskonałe źródło do badań historycznych.
Wady:Brak wyraźnej wzmianki, ale recenzje sugerują, że może być ograniczona do określonego obszaru tematycznego.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Airlines at War: British Civil Aviation 1939-1944
Zawartość książki:
Odważne wysiłki pilotów i załogi RAF-u podczas II wojny światowej są dobrze znane, ale była jeszcze jedna grupa lotników, która odegrała znaczącą rolę w konflikcie - mężczyźni i kobiety z cywilnych linii lotniczych.
British Overseas Airways Corporation (BOAC) powstała wkrótce po wybuchu wojny w listopadzie 1939 r. w wyniku połączenia Imperial Airways i British Airways. Podczas wojny BOAC działał zgodnie z zaleceniami Sekretarza Stanu ds. Lotnictwa, początkowo jako usługa transportowa dla RAF i bez wymogu działania komercyjnego. Inauguracyjny BOAC posiadał osiemdziesiąt dwa samoloty, z których dużą część stanowiły wodnosamoloty i łodzie latające. Dzięki 54 000 mil tras lotniczych nad wieloma częściami świata, od Arktyki po Afrykę Południową, od atlantyckiego wybrzeża Ameryki po wschodnie wybrzeże Indii, samoloty BOAC utrzymywały wojenną łączność Wielkiej Brytanii z jej koloniami i wolnym światem, często pod ostrzałem wroga. Na tych trasach, przewożąc pocztę, ładunki i personel, ludzie i maszyny BOAC pokonywali rocznie około 19 000 000 mil.
Podczas całej wojny rzadko zdarzały się momenty, w których samoloty brytyjskiego lotnictwa handlowego nie latały gdzieś na trasach, pomimo strat poniesionych w wyniku działań wroga. Niniejsza książka bada wiele z ich wojennej historii w latach 1939-1944 (rok, w którym obchodzono 25. rocznicę brytyjskiego lotnictwa handlowego), coś z ich życia i osiągnięć w łączeniu frontów bitewnych - czasami odciętych od jakichkolwiek bezpośrednich kontaktów lądowych lub morskich z frontem wewnętrznym - oraz w transporcie zaopatrzenia przez nowe, niebezpieczne i często niezbadane regiony powietrza. Dzięki symbolowi "Speedbird" lub fladze Unii na swoich samolotach BOAC naprawdę powiewał flagą Wielkiej Brytanii na całym świecie w czasie wojny.
