Lightships, Lighthouses, and Lifeboat Stations: Wspomnienia i historia

Opinie czytelników

Książka jest wspomnieniem Berniego Webbera, szczegółowo opisującym jego doświadczenia jako strażnika przybrzeżnego w latarniach morskich i stacjach ratunkowych, szczególnie na Cape Cod. Chociaż zawiera interesujące anegdoty i kontekst historyczny, brakuje jej kompleksowego pokrycia historycznego i zawiera dużą ilość pustego miejsca z powodu wyborów formatowania.

⬤ Styl pisania jest łatwy do odczytania z angażującymi anegdotami
⬤ oferuje unikalny osobisty wgląd w życie strażnika przybrzeżnego
⬤ kontekst historyczny wzmacnia narrację
⬤ dobrze opisuje warunki i postacie z lat 40. i 50. XX wieku.

⬤ Nie jest to wyczerpująca historia statków i latarni morskich
⬤ niektórzy czytelnicy byli rozczarowani brakiem zdjęć
⬤ postrzegana jako pozbawiona treści ze względu na dużą czcionkę i odstępy, przez co wydaje się sztucznie napompowana.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lightships, Lighthouses, and Lifeboat Stations: A Memoir and History

Zawartość książki:

Lightships, Lighthouses and Lifeboat Stations to po części książka historyczna, po części pamiętnik, napisany przez Berniego Webbera, laureata najwyższego odznaczenia Straży Przybrzeżnej, Złotego Medalu Ratującego Życie, i bohatera filmu Disneya The Finest Hours. Podczas gdy publiczność rozpozna nazwisko Webbera z filmu i bestsellerowej książki o tym samym tytule, niewiele osób wie, że podczas swojej długiej kariery w Straży Przybrzeżnej służył na okrętach świetlnych (statkach zakotwiczonych w niebezpiecznych obszarach w celu ostrzegania innych statków przed zagrożeniami) oprócz stacji łodzi ratunkowych (małych stacji ratowniczych) i latarni morskich.

Webber stawia następujące pytanie: "W jaki sposób ludzie z okrętów oświetleniowych radzili sobie z izolacją, ciągłą samotnością, nudą, strachem lub po prostu czystym przerażeniem? Wszystko to było częścią życia na pokładzie statku latarni morskiej. Wzburzone morze rzucało statkiem, podnosząc i opuszczając łańcuch kotwiczny. Był to świat odosobnienia, hałasu pracujących maszyn i wybuchów potężnego rogu mgłowego, które trwały godzinami, a czasem dniami".

Webber odpowiada na to pytanie w tej książce, opierając się na połączeniu osobistych doświadczeń i skrupulatnych badań historycznych. Dyskusje o ludziach popadających w obłęd, statkach-światłowodach potrącanych przez większe statki, zrywających się łańcuchach kotwicznych i statkach-światłowodach wyrzucanych na mielizny są równoważone przez humorystyczne historie i refleksje autora na temat jego najlepszych dni na morzu.

Webber wyjaśnia również niektóre z bohaterskich czynów kilku ludzi ze statku świetlnego na przestrzeni lat i zwraca uwagę, że w tamtym czasie nie otrzymali oni żadnego uznania. Izolacja tych ludzi była bardzo intensywna, ale nauczyli się radzić sobie z tym, co mieli.

Do książki dołączono czternaście historycznych zdjęć, a także przedmowę autorstwa Michaela Tougiasa.