Libro Blanco: La Reclamacin Venezolana del Territorio Esequibo / White Book: Wenezuelskie roszczenia do terytorium Esequibo

Oryginalny tytuł:

Libro Blanco: La Reclamacin Venezolana del Territorio Esequibo / White Book: The Venezuelan Claim of the Esequibo Territory

Zawartość książki:

Niniejsza książka analizuje stanowisko Wenezueli w odniesieniu do jej roszczeń wobec Gujany na terytorium Essequibo, zgodnie z Porozumieniem Genewskim z 1966 r., Które zostało podpisane z głównym celem, ze strony Wenezueli, osiągnięcia pokojowego, zadowalającego i akceptowalnego porozumienia dla stron. Niepowodzenie Wspólnej Komisji, która została powołana zgodnie z postanowieniami Umowy, doprowadziło do atmosfery politycznej wrogości stworzonej przez Gujanę wobec Wenezueli, co zaowocowało podpisaniem Protokołu z Port of Spain w 1970 roku. Jednak po upływie tego okresu Wenezuela zaproponowała Gujanie rozwiązanie sporu w drodze bezpośrednich negocjacji, ale ta ostatnia nie zgodziła się na to i zamiast tego zaproponowała rozstrzygnięcie sądowe przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości, co zostało odrzucone przez Wenezuelę.

W tym przypadku strony przyjęły jedynie formę dobrych usług w celu rozwiązania sporu, pomijając w ten sposób pozostałe środki pokojowego rozstrzygania sporów, o których mowa w art. 33 Karty Narodów Zjednoczonych, a mianowicie "negocjacje, dochodzenie, mediację, koncyliację, arbitraż, ugodę sądową, odwołanie się do agencji lub porozumień regionalnych lub inne pokojowe środki według własnego wyboru". "Stanowisko Wenezueli zawsze koncentrowało się na praktycznym rozstrzygnięciu sporu, czy to kanałami dyplomatycznymi, czy politycznymi, ale nigdy na akceptacji kanału sądowego jako środka rozstrzygnięcia, ponieważ jest to całkowicie sprzeczne z naturą porozumienia, dlatego tymczasowa prezydentura Juana Guaida i wenezuelskie Zgromadzenie Narodowe połączyły siły, aby jasno określić to stanowisko, którego postęp jest przedstawiony w tej książce.

Książka analizuje stanowisko Wenezueli w odniesieniu do jej roszczeń wobec Gujany na terytorium Esequibo, zgodnie z Porozumieniem Genewskim z 1966 r., które zostało podpisane w celu osiągnięcia przez Wenezuelę pokojowego, satysfakcjonującego i możliwego do zaakceptowania przez strony porozumienia. Niepowodzenie Komisji Mieszanej, która została powołana zgodnie z postanowieniami Umowy, doprowadziło do atmosfery politycznej wrogości stworzonej przez Gujanę wobec Wenezueli, co zaowocowało podpisaniem Protokołu z Port of Spain w 1970 roku. Jednakże, po zakończeniu okresu ustalonego w Protokole, Wenezuela zaproponowała Gujanie rozwiązanie kontrowersji w drodze bezpośrednich negocjacji, ale Gujana nie zgodziła się na to, lecz zaproponowała rozstrzygnięcie sądowe przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości, co zostało odrzucone przez Wenezuelę.

W tym przypadku, strony przyjęły jedynie figurę dobrych usług dla rozwiązania kontrowersji, pomijając w ten sposób pozostałe środki pokojowego rozwiązania kontrowersji rozważane w artykule 33 Karty Narodów Zjednoczonych, a mianowicie "negocjacje, dochodzenie, mediację, koncyliację, arbitraż, ugodę sądową, odwołanie się do organizacji lub porozumień regionalnych lub innych pokojowych środków według ich wyboru". Stanowisko Wenezueli zawsze koncentrowało się na praktycznym rozwiązaniu kontrowersji na drodze dyplomatycznej lub politycznej, ale nigdy na akceptacji drogi sądowej jako metody rozwiązania, ponieważ jest to całkowicie sprzeczne z naturą porozumienia, dlatego tymczasowa prezydentura Juana Guaida i Zgromadzenie Narodowe Wenezueli połączyły wysiłki, aby wyjaśnić to stanowisko, którego postępy przedstawiono poniżej, co znajduje odzwierciedlenie w tej książce.