Ocena:
Książka oferuje wnikliwe i nostalgiczne spojrzenie na życie w Liberty City, podkreślając zarówno zmagania, jak i osiągnięcia społeczności. Odnosi się do osobistych wspomnień i pozytywnego wkładu mieszkańców, szczególnie poprzez anegdoty o lokalnych szkołach i firmach.
Zalety:Książka jest zabawna i wnikliwa, wywołując nostalgię i dumę ze społeczności. Ukazuje sukcesy ciężko pracujących osób z Liberty City, podkreślając pozytywne aspekty często pomijane przez media głównego nurtu. Czytelnicy doceniają refleksje na temat lokalnej kultury i znaczenia wsparcia społeczności.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą odczuwać brak głębi w niektórych obszarach lub życzyć sobie bardziej kompleksowego omówienia bieżących kwestii stojących przed Liberty City. Ponadto, osoby niezaznajomione ze społecznością mogą uznać niektóre odniesienia za mniej zrozumiałe.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Dorastałem w Liberty City, kiedy moja mama i tata przeprowadzili się z Overtown. Uczęszczałem do Holmes Elementary i Edison Park Elementary, a następnie przeniosłem się do Little River Elementary, ponieważ zmienił się dochód mojego taty. W tamtych czasach mieszkała tam większość czarnoskórych ludzi. Mój tata był zatrudniony w Seaboard Railroad, gdzie zarobił wystarczająco dużo pieniędzy, aby przenieść rodzinę do dzielnicy klasy średniej.
W naszej okolicy panowała segregacja - czarni mieszkali po jednej stronie muru, a biali po drugiej. Mur dzielił domy. Po drugiej stronie ulicy znajdował się Pork & Bean Projects. Przed naszym domem znajdował się kompleks apartamentów o nazwie Knight Manor, ale my nazywaliśmy go Village. Uczęszczałem do Allapattah Middle School i Robert E. Lee Middle School. W drugiej klasie rozpocząłem naukę w Miami Northwestern Senior High. Przez pierwszy rok grałem w koszykówkę i zostałem wybrany najlepszym zawodnikiem. Później, w klasie maturalnej, wygrałem drugą drużynę All-City, która teraz nazywa się All Dade Team. Po ukończeniu szkoły uczęszczałem do Miami Dade Community College (New World Center), obecnie znanego jako (Wolf-son Campus).
Ze względu na zmiany w moim otoczeniu nie poszłam na studia, ponieważ chciałam zostać w domu i pomagać mamie. Moim marzeniem było przeniesienie rodziców do innej dzielnicy. Moim celem było zostać przedsiębiorcą, aby utrzymać rodzinę, jednak moje życie potoczyło się w innym kierunku, co doprowadziło do tego, że odsiedziałem 30 lat w więzieniu federalnym. Byłem pierwszą osobą, którą Atlanta w stanie Georgia próbowała oskarżyć o karę śmierci w związku z ustawą Rico (Racketeer Influenced and Corrupt Organization).
