Ocena:
Monografia dr Averbecka krytykuje powojenny dyskurs o kulturze ubóstwa, przedstawiając dobrze zbadany argument przeciwko jego ideologicznym podstawom. Autor skutecznie angażuje się w konteksty historyczne i historiograficzne, aby ujawnić rasowe i klasowe uprzedzenia w naukach społecznych.
Zalety:⬤ Zwięzła i mocno uargumentowana
⬤ rygorystycznie szczegółowa z aktualną historiografią
⬤ wciągająca proza
⬤ demistyfikuje przesłanki rasowe i klasowe
⬤ przyczynia się do intelektualnej historii.
Żadna nie została wyraźnie wymieniona w recenzji.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Liberalism Is Not Enough: Race and Poverty in Postwar Political Thought
W tej intelektualnej historii napiętej relacji między rasą a ubóstwem w latach 60. Robin Marie Averbeck oferuje trwałą krytykę podstawowych założeń, które kształtowały liberalną myśl i działania w powojennej Ameryce.
Koncentrując się na postaciach związanych z "liberalizmem Wielkiego Społeczeństwa", takich jak Daniel Patrick Moynihan, David Riesman i Arthur Schlesinger Jr, Averbeck argumentuje, że myśliciele ci pomogli skonstruować politykę, która nigdy tak naprawdę nie próbowała poważnie zaatakować źródeł nierówności rasowych i niesprawiedliwości. Według Averbecka, najbardziej znaczące osiągnięcia Wielkiego Społeczeństwa - Ustawa o Prawach Obywatelskich i Ustawa o Prawach do Głosowania - pojawiły się dopiero po tym, jak nieubłagane i bezprecedensowe organizacje czarnoskórych Amerykanów sprawiły, że zmiana niesprawiedliwego status quo stała się politycznie konieczna.
Mimo to dyskurs na temat ubóstwa stworzony przez liberałów miał z natury konserwatywne cechy. Jak pokazuje Liberalism Is Not Enough, historyczny związek liberalizmu z kapitalizmem ukształtował zarówno początkową treść liberalnych badań nad ubóstwem, jak i jego ostateczną przydatność dla odradzającego się ruchu konserwatywnego.