Leyte 1944: Powrót na Filipiny

Opinie czytelników

Książka „Leyte 1944: Powrót na Filipiny” autorstwa Claytona Chuna stanowi kompleksowy przegląd kampanii mającej na celu odbicie Leyte podczas II wojny światowej, obejmujący zarówno bitwy lądowe, jak i morskie. Pomimo zawartości informacyjnej, w tym map, zdjęć i wykresów bitewnych, czytelnicy zauważyli problemy z jakością pisania i zwięzłością, pozostawiając niektóre kluczowe wydarzenia niedostatecznie zbadane.

Książka jest chwalona za wysoką zawartość informacyjną, zawierającą szczegółowe wykresy, tabele, mapy, zdjęcia z epoki i dobrze zorganizowaną oś czasu. Skutecznie opisuje kampanię, siły przeciwnika i bitwy w niej uczestniczące. Wielu recenzentów doceniło jej przydatność zarówno dla czytelników ogólnych, jak i entuzjastów wojskowości.

Kilku recenzentów skrytykowało styl pisania jako niezgrabny i pozbawiony skupienia, sugerując, że przydałaby się lepsza redakcja. Ponadto niektórzy uważali, że jest zbyt krótka, pomijając istotne szczegóły dotyczące kampanii. Zauważono również, że kolorowe plansze są słabej jakości, a niektóre kluczowe bitwy nie zostały wystarczająco omówione.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Leyte 1944: Return to the Philippines

Zawartość książki:

Utrata Filipin w 1942 roku była najgorszą porażką w historii amerykańskiej armii. Generał Douglas MacArthur, "Lew Luzonu", został ewakuowany na rozkaz prezydenta tuż przed upadkiem, ale obiecał wrócić i w sierpniu 1944 roku dotrzymał słowa, prowadząc największy jak dotąd atak amfibijny wojny na Pacyfiku na wyspę Leyte.

Oto pełna historia tej fatalnej bitwy, jednej z najbardziej zaciekłych kampanii II wojny światowej, o ogromnym znaczeniu strategicznym i symbolicznym. Poprzedziła ją największa bitwa morska w historii: bitwa w Zatoce Leyte, w której Cesarska Japońska Marynarka Wojenna została zdecydowanie zmiażdżona. Utorowało to drogę dla czterech dywizji Szóstej Armii generała Kruegera, które stanęły na czele ataku.

W obliczu upartego japońskiego oporu, w tym pierwszego systematycznego użycia ataków kamikadze, siły amerykańskie powoli posuwały się naprzód, zanim kolejny atak amfibijny zajął kluczową pozycję Ormoc w ostatniej decydującej bitwie kampanii. W oparciu o szeroko zakrojone badania w Instytucie Historii Wojskowej Armii Stanów Zjednoczonych, wraz z innymi archiwalnymi i weterańskimi źródłami, to ważne studium rzuca nowe światło na operację, dzięki której Stany Zjednoczone w końcu powróciły na Filipiny i tym samym wbiły kolejny gwóźdź do trumny Imperium Japońskiego.