Ocena:
Recenzje użytkowników „Candlestick Point” prezentują szereg opinii na temat jego zawartości wizualnej i jakości druku. Podczas gdy niektórzy chwalą jej wartość artystyczną i znaczenie historyczne, inni krytykują jej jakość techniczną i ogólny wpływ.
Zalety:Książka jest chwalona za niezwykłą jakość druku, wgląd w konteksty historyczne i reprezentację ważnych tematów w twórczości Baltza. Jest uważana za przełomową monografię znaczącego fotografa, dodając wartość do osobistych bibliotek.
Wady:Krytycy wskazują, że fotografie mogą wydawać się źle naświetlone i skomponowane, uważając je za przygnębiające i pozbawione jakości oczekiwanej od Baltza. Istnieją spory dotyczące różnic między wydaniami, a niektórzy uważają, że nowsze wydanie nie oddaje nastroju oryginału.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Lewis Baltz: Candlestick Point
Nowojorski kurator Marvin Heiferman scharakteryzował fotografię krajobrazową Lewisa Baltza jako "topografię pustki przypadkowych, zniszczonych, odległych miejsc". "Obrazy z jego serii Candlestick Point z 1989 roku pokazują odłogowaną kalifornijską ziemię, gdzie stosy gruzu i odpadów gromadzą się pośrodku prerii.
Ślady technicznego zagospodarowania terenu - kanały odwadniające i tamy wodne - są widoczne, stając się typowo amerykańskim tematem: rozwój terytorium na niemal nieskończonej prerii. Fotograficzny zapis rozwoju w Candlestick Point łączy w sobie socjologiczny i analityczny rygor i jest silnie zorientowany na tradycję Land artu, a retrospektywnie oddaje hołd jego kluczowemu wpływowi na sztukę konceptualną od lat 70-tych. Candlestick Point został po raz pierwszy opublikowany w 1989 roku i był niedostępny przez dziesięciolecia (z wyjątkiem drogich przedmiotów kolekcjonerskich na wtórnym rynku książek fotograficznych).
Prace Lewisa Baltza były przedmiotem ponad 50 wystaw indywidualnych. Opublikowano siedemnaście monografii poświęconych jego twórczości.
Zyskał rozgłos jako część ruchu "Nowej Topografii" w latach 70-tych. Baltz studiował w San Francisco Art Institute i uzyskał tytuł magistra sztuk pięknych w Claremont Graduate School w 1971 roku.
Obecnie mieszka w Paryżu i Wenecji.
